Szturm modlitewny o polskie tradycyjne bractwo kapłańskie

Nieco ponad rok temu po sieci zaczął krążyć apel o modlitwę w intencji powstania polskiego tradycyjnego bractwa kapłańskiego. Wielu z nas, wiernych przywiązanych do nadzwyczajnej formy rytu rzymskiego, ofiarnie na niego odpowiedziało i już kilka miesięcy później pojawiła się informacja, że jeden z polskich księży arcybiskupów, po wstępnych rozmowach, wyraził zgodę na erygowanie bractwa w swojej archidiecezji. Niemniej jednak ze sposobności tej - przynajmniej na razie - nie skorzystano (nie czas i miejsce, by pisać, dlaczego; nietrudno się domyślić, że powody nie były błahe). Nie oznacza to jednakowoż, że projekt zarzucono. Wręcz przeciwnie! Istnieje realna szansa, że w niedalekiej przyszłości bractwo faktycznie zostanie założone. Znowu jednak potrzeba naszej modlitwy. Więcej: prawdziwego modlitewnego szturmu - i to jak najszybciej! Sięgnijmy zatem po różańce i zawalczmy o dzieło, które służyłoby Kościołowi polskiemu w tych jakże trudnych czasach! Szczególnie dobrze byłoby, gdybyśmy zaczęli zanosić do Matki Bożej prośby w formie nowenny pompejańskiej, której odmówienie niewątpliwie kosztuje niemało trudu i poświęcenia, ale o której wiadomo także, iż jest niebywale skuteczna.

Poniżej:

I) historia tej modlitwy oraz sposób jej odmawiania,

II) sugerowane intencje (do nowenny pompejańskiej należy wybrać jedną),

III) charakterystyka bractwa, o które będziemy się modlić.

Ad. I)

Pełny widok

Ad. II)

1. "Racz wstawiać się, o Najświętsza Panno Maryjo, w intencji tego, aby Pan Bóg dał w odpowiedniej diecezji biskupa życzliwie nastawionego do inicjatywy polskiego tradycyjnego bractwa kapłańskiego."
2. "Racz wstawiać się, o Najświętsza Panno Maryjo, w intencji pewnego kapłana - znanego w środowisku Tradycji katolickiej w Polsce -- prosząc dla niego o to, aby Pan Bóg dał mu jak najszersze pole działania na rzecz polskiego tradycyjnego bractwa kapłańskiego."
3. "Racz wstawiać się, o Najświętsza Panno Maryjo, w intencji tego, aby Pan Bóg obdarzył polski Kościół rodzimym tradycyjnym bractwem kapłańskim, które przyciągnęłoby kapłanów, kleryków i nowicjuszy, któremu dane by było odpowiednie miejsce i budynki oraz dla którego znalazłyby się środki materialne na rozwój."

Ad. III) Bractwo:

1. 1. celebrowałoby liturgię rzymską przede wszystkim w formie nadzwyczajnej, jako swojej własnej, posługując wiernym przywiązanym do Mszału bł. Jana XXIII (formy zwyczajnej używałoby tylko na wyraźne polecenie ordynariusza),
2. kultywowałoby tradycyjną polską pobożność oraz duchowość katolicką,
3. posiadałoby ponadto następujące charyzmaty:

a) wewnętrzne:

- wieczysta adoracja wynagradzająca za wszelkie zniewagi i przejawy profanacji Najświętszego Sakramentu (tj. za świętokradzkie Komunie św., brak wiary w realną obecność Chrystusa w Eucharystii, niegodnie sprawowane Msze św., etc.),

- niewolnictwo maryjne wg myśli teologicznej "Traktatu o prawdziwym nabożeństwie do Najświętszej Maryi Panny" św. Ludwika Marii Grignion de Montfort,

- kult Męki Pańskiej,

b) zewnętrzne:

- wychowanie do przeżywania sacrum w liturgii poprzez głoszenie rekolekcji, prowadzenie misji, etc.,

- prowadzenie rekolekcji zamkniętych (prawdopodobnie wg "Ćwiczeń duchownych" św. Ignacego Loyoli i/lub "Traktatu o prawdziwym nabożeństwie do Najświętszej Maryi Panny" św. Ludwika Marii Grignion de Montfort),

- opieka nad starszymi/schorowanymi rodzicami kapłanów (otwieranie domów opieki).