Chorał gregoriański na Uroczystość Zesłania Ducha Świętego

Dr Peter Kwasniewski: Używając nowych ksiąg liturgicznych nie kontynuujemy tego, co przekazali nam nasi przodkowie; w zamian przedłużamy nadużycie władzy papieskiej Pawła VI,

 

"Nie zdziwiłbym się, gdyby większość tradycjonalistów, z praktycznego punktu widzenia, miała sprzeczne odczucia na temat tzw. Reformy Reformy Liturgicznej. Jasne, chcemy, aby katolicy doświadczali dobrodziejstw, nawet w ramach Novus Ordo… ale to środowisko jest przecież integralnie, przerażająco fałszywe. Pozostaje konstruktem współczesnych liturgistów działających na podstawie fałszywych lub wątpliwych teorii i całkowicie nieskutecznych w osiągnięciu tego, co jego architekci twierdzili, że zrobi dla Kościoła (...) Używając nowych ksiąg liturgicznych nie kontynuujemy tego, co przekazali nam nasi przodkowie (i nie bez powodu); w zamian przedłużamy nadużycie władzy papieskiej Pawła VI, przy okazji zatwierdzając Franciszkowe ekscesy. Czy tym samym nie opóźniamy upragnionego i od dawna wyczekiwanego uporządkowania Stajni Pańskiej?  

tłumaczenie: A.J.

Aberracje liturgiczne cz. 134 - Tak się modli młodzież u Świętej Sabiny w Chicago

  

Nagranie pochodzi z kościoła p.w. Św. Sabiny w Chicago. Jest to tzw. Msza dla młodzieży, choć uczestnicy i organizatorzy używają nazwy "nabożeństwo uwielbienia". Przypomnę tylko, że w diecezji Chicago każda abberacja liturgiczna jest dozwolona. Jedyną rzeczą dla której nie ma miejsca to tradycyjna łacińska Msza. 

Chorał gregoriański o Matce Bożej Jasnogórskiej

Chorał gregoriański o Matce Bożej Jasnogórskiej. Gregorian chant of Our Lady of Jasna Góra. Litania o Najświętszej Maryi Pannie na melodię jasnogórską (Klęczki Jasnogórskie) oraz Missa in honorem Beate Mariae Virginis Claromontane Czestochoviensis w wykonaniu Scholi Liturgicznej kleryków Wyższego Seminarium Duchownego Zakonu Paulinów w Krakowie na Skałce.

Zapomniane prawdy - Kard. Siri: "Mamy mnóstwo sloganów, podczas gdy nie naucza się już katechizmu"

 

Mamy mnóstwo sloganów, podczas gdy nie naucza się już katechizmu; ciągle wspomina się o „duszpasterstwie”, podczas gdy stopniowo odchodzi się od świętych posług; mówi się o Słowie Bożym – a jednak naucza się go tak, jakby było bajką. Pojawiają się rozprawy o bliskości z Bogiem, a jednocześnie wyśmiewa się i drwi z Najświętszej Eucharystii. Przynajmniej w praktyce. I to wszystko jest (niby) postępem!

Abp Giuseppe kard. Siri w 1975 r. na łamach Rivista Diocesana Genovese.

*Tłumaczenie AJ.

Różaniec. Tajemnice - które postaramy się wyjaśnić

Zdjęcie autorstwa Freepik

Różaniec jest tradycyjną modlitwą katolicką, która ma swoje korzenie w średniowieczu. Składa się z różnych modlitw, a podczas odmawiania różańca, wierni medytują nad tajemnicami z życia Jezusa i Maryi. Tajemnice te, są podzielone na cztery części: tajemnice radosne, bolesne, chwalebne i światła. W tym artykule skupimy Państwa uwagę na tajemnicach bolesnych oraz chwalebnych. Przytoczymy wydarzenia, jakie miały miejsce oraz ukształtowały późniejszy charakter modlitwy. Artykuł dla łatwości poruszania się w nim, został przez nas rozbity na każdą z części tajemnicy Bolesnej oraz Chwalebnej.

Tajemnice bolesne

Związane są cierpieniem Jezusa Chrystusa podczas Jego męki, mają na celu pomoc wiernym w głębszym zrozumieniu miłości Boga i zbawienia, jakie przyniósł Jezus przez swoje cierpienie. Jest pięć tajemnic, pokrótce opiszemy każdą z nich:

I Modlitwa w Ogrójcu

Pierwsza tajemnica bolesna dotyczy modlitwy Jezusa w Ogrójcu, gdzie prosił Ojca, aby oddalił od Niego kielich cierpienia, ale jednocześnie był gotów spełnić Jego wolę. To wydarzenie pokazuje głębię modlitwy Jezusa, Jego ból i zaufanie do Ojca.

II Biczowanie

Drugą tajemnicą bolesną jest biczowanie, którego doświadczył Jezus na podwórzu Pretorium. Rzymianie biczowali Jezusa ze szczególnym okrucieństwem, zadając Mu niewyobrażalne cierpienie. Biczowanie uświadamia nam, jak bardzo Jezus cierpiał z miłości do nas. Podkreślmy raz jeszcze, powtarzając, z miłości do nas. Biczowanie uzmysławia również, jak ważne jest, abyśmy oczyszczali się z grzechów, które Go ranią.

III Cierniem ukoronowanie

Trzecia z naszych tajemnic dotyczy ukoronowania Jezusa cierniem, które miało na celu jego poniżenie oraz upokorzenie. Żołnierze szydzili, prześmiewali się z Jezusa, króla Żydów, nakładając cierniową korone. Tajemnica ta przypomina nam o tym, że Jezus przyjął wszelkie zniewagi i poniżenia dla naszego zbawienia.

IV Droga Krzyżowa

Czwarta tajemnica bolesna opowiada o Drodze Krzyżowej Jezusa, który niosąc ciężki krzyż na ramionach, zmierzał ku Golgocie. To wydarzenie ukazuje ogrom miłości Jezusa do ludzi, a także skłania do refleksji o naśladowaniu Jezusa przez wytrwałość w cierpieniu, a dla nas pokorę w próbie.

V Śmierć na Krzyżu

Ostatnią z tajemnic jest piąta która, mówi o śmierci Jezusa na krzyżu. Zmęczony, poraniony i porzucony przez większość swoich, Jezus umiera na krzyżu, ofiarując swoje życie za zbawienie ludzkości. Ta tajemnica przypomina nam o niezmierzonej miłości Boga, która doprowadziła Go do oddania swojego Syna na śmierć za nasze grzechy.

Tajemnice chwalebne

Przyjrzyjmy się tym z tajemnic, które są nazwane chwalebnymi, są one związane z zmartwychwstaniem Jezusa oraz chwałą, jaką otrzymał od Ojca. Te tajemnice odnoszą się do nadziei na życie wieczne i triumfu Chrystusa nad śmiercią. Oto pięć tajemnic chwalebnych:

I Zmartwychwstanie Pana Jezusa

Pierwsza tajemnica chwalebna dotyczy zmartwychwstania Jezusa, które miało miejsce trzy dni po Jego śmierci na krzyżu. Zmartwychwstanie to triumf życia nad śmiercią i potwierdzenie prawdziwości Jego nauk. Przez zmartwychwstanie, Jezus otworzył drzwi do życia wiecznego dla wszystkich, którzy wierzą.

II Wniebowstąpienie

Druga tajemnica chwalebna opowiada o wniebowstąpieniu Jezusa do nieba, gdzie zasiadł po prawicy Ojca. Wniebowstąpienie oznacza zakończenie misji Zbawiciela na ziemi i przyjęcie godności. Ta tajemnica wzywa nas, abyśmy dążyli do nieba i tęsknili za spotkaniem z naszym Panem.

III Zesłanie Ducha Świętego

Trzecia tajemnica przekazuje historię o zesłaniu Ducha Świętego na apostołów i Maryję w dniu Pięćdziesiątnicy. Duch Święty przyszedł, aby napełnić ich mocą i odwagą do głoszenia Ewangelii. Ta tajemnica przypomina nam o obecności Ducha Świętego w naszym życiu, który daje nam siłę i prowadzi do świętości.

IV Wniebowzięcie Maryi

Czwarta tajemnica dotyczy wniebowzięcia Maryi, matki Jezusa. Maryja, będąc bez grzechu, została wyniesiona do nieba ciałem i duszą. Wniebowzięcie Maryi jest dowodem na to, że Bóg chce naszego zbawienia i pokazuje, jak wielka jest rola Maryi jako Matki Kościoła i naszego orędownika.

V Ukoronowanie Matki Bożej na Królową nieba i ziemi

Piąta tajemnica chwalebna opowiada o ukoronowaniu Maryi na Królową nieba i ziemi. Maryja, jako Matka Boża, została wyniesiona do najwyższego miejsca w niebie, gdzie wstawiennictwem swoim wspiera nas w naszym życiu duchowym. To wydarzenie ukazuje nam, jak wielką miłość Bóg ma dla swojej Matki, a także zachęca nas do oddania się pod jej opiekę i nawiązania głębszej więzi z Maryją.

Podsumowanie

Różaniec jest nie tylko modlitwą, ale także medytacją nad życiem Jezusa i Maryi, która prowadzi nas do głębszego zrozumienia Bożej miłości i Jego planu zbawienia. Tajemnice bolesne uczą nas o wartości cierpienia i ofiary, podczas gdy tajemnice chwalebne wypełniają nas nadzieją i radością płynącą ze zmartwychwstania i chwały Jezusa oraz Jego Matki.

Odmawiając różańce, pomagamy wzmocnić naszą więź z Bogiem, pogłębić naszą wiarę oraz uzyskać łaski i wsparcie potrzebne w życiu duchowym. Niezależnie od tego, czy jesteśmy początkującymi, czy doświadczonymi w modlitwie, warto poświęcić czas na medytowanie nad tajemnicami różańca, aby odkryć bogactwo mądrości i duchowego wzrostu, jakie niesie ze sobą ta starożytna modlitwa. A jeżeli szukacie różańca, który oddawałby część Matce Bożej, polecamy sklep Rosaropoly, znajdziecie Państwo w nim takie, które przyozdobione zostały obliczem Maryji, aby jej wizerunek mógł towarzyszyć podczas modlitwy.

Zdjęcie autorstwa Freepik

Tajemnice bolesne

Modlitwa w Ogrójcu - zgodne z Ewangelią wg św. Mateusza 26,36-46 oraz Ewangelią wg św. Łukasza 22,39-46.

Biczowanie - zgodne z Ewangelią wg św. Mateusza 27,26 oraz Ewangelią wg św. Marka 15,15.

Cierniem ukoronowanie - zgodne z Ewangelią wg św. Mateusza 27,27-31 oraz Ewangelią wg św. Jana 19,2-3.

Droga Krzyżowa - zgodne z Ewangelią wg św. Mateusza 27,31-34, Ewangelią wg św. Marka 15,20-23, Ewangelią wg św. Łukasza 23,26-32 oraz Ewangelią wg św. Jana 19,16-17.

Śmierć na Krzyżu - zgodne z Ewangelią wg św. Mateusza 27,45-56, Ewangelią wg św. Marka 15,33-41, Ewangelią wg św. Łukasza 23,44-49 oraz Ewangelią wg św. Jana 19,25-37.

Tajemnice chwalebne

Zmartwychwstanie Pana Jezusa - zgodne z Ewangelią wg św. Mateusza 28,1-10, Ewangelią wg św. Marka 16,1-8, Ewangelią wg św. Łukasza 24,1-12 oraz Ewangelią wg św. Jana 20,1-18.

Wniebowstąpienie - zgodne z Ewangelią wg św. Marka 16,19-20, Ewangelią wg św. Łukasza 24,50-53 oraz Dziejami Apostolskimi 1,6-11.

Zesłanie Ducha Świętego - zgodne z Dziejami Apostolskimi 2,1-13.

Wniebowzięcie Maryi - choć nie ma bezpośredniego opisu tego wydarzenia w Pismach Świętych, to wniebowzięcie Maryi jest dogmatem Kościoła katolickiego ogłoszonym przez papieża Piusa XII w 1950 roku.

Ukoronowanie Matki Bożej na Królową nieba i ziemi - podobnie jak w przypadku wniebowzięcia, nie ma dosłownego opisu tego wydarzenia w Biblii, ale jest to tradycyjne nauczanie Kościoła katolickiego, mające swoje podstawy m.in. w Objawieniu.

TEKST SPONSOROWANY

Exultet / Orędzie Wielkanocne

„Exsultet”, czyli Orędzie wielkanocne. Pieśń ta przypisywana jest św. Ambrożemu.Hymn „Exsultet” (co po łacinie oznacza „Niech się weseli”) po raz pierwszy pojawia się w liturgicznych księgach obrządku gallikańskiego, w VII i VIII wieku. W księgach tych przypisuje się jego autorstwo św. Augustynowi, ale jest to prawdopodobnie skutek ogromnego autorytetu tego świętego w Galii. Nasz „Exsultet” powstał w samej Galii, w kręgach monastycznych, choć podobno za jego autora należy uważać św. Ambrożego z Mediolanu, który skomponował wiele hymnów kościelnych. Do liturgii rzymskiej „Exsultet” został włączony na początku IX wieku. Nazwa „Orędzie paschalne” (praeconium paschale) w odniesieniu do „Exsultet” jest stosunkowo niedawna i po raz pierwszy figuruje w neogallikańskich mszałach francuskich z XVIII wieku. Wcześniejsze nazwy to: „Błogosławieństwo świecy” (benedictio cerei) lub „Pochwała świecy” (laus cerei). Nazwa „Błogosławieństwo świecy” jest oczywiście zrozumiała w kontekście ceremonii sprzed reformy Piusa XII, gdzie obrzęd ten miał miejsce w trakcie śpiewu orędzia.

Chorał gregoriański na Wielki Piątek