%20a%20tak%C5%BCe%20ws%C5%82uchuj%C4%85c%20si%C4%99%20w%20nasze%20dziedzictwo%20kulturowe,%20kt%C3%B3re%20nie%20akceptuje%20zwi%C4%85zk%C3%B3w%20tej%20samej%20p%C5%82ci,%20Konferencja%20stwierdza,%20%C5%BCe.png)
.jpg)
Niedawna kanonizacja papieża Jana XXIII stałą się okazją dla rozmaitych zwolenników „otwierania Kościoła na oścież” do powtarzania ad nauseam narracji o tym, jak „dobry papież Jan” zastawszy stary i zmurszały, „zamknięty w twierdzy” Kościół katolicki postanowił go uwspółcześnić, dostosowując do szybko zmieniającego się świata. W tym ujęciu Vaticanum II było kołem ratunkowym rzuconym w ostatniej chwili Kościołowi. Bez powiewu, bliżej niezidentyfikowanego „ducha soboru”, założony przez Jezusa Chrystusa na Piotrowej opoce Kościół niechybnie by runął. Na szczęście przyszło aggiornamento i daleko idące „reformy soborowe”.
0 komentarze:
Prześlij komentarz