.png)
Emme Dietrich
MARCIN LUTER
Młodość i czasy studenckie 1483 - 1505
Bardzo mocna książka odsłaniająca prawdę o Marcnie Lutrze. Napisana przez protestanta, którego ród od początku związał się z luteranizmem - jest pracą naukową, która pozwoliła samemu Autorowi przekonać się jak wiele kłamstw "służylo" i nadal "służy" apologii postaci Lutra.
Ze wstępu do wydania czwartego:
W niniejszej książce pragnę wykazać, że 22-letni student prawa Marcin Luter został mnichem w wyniku tragicznego wydarzenia. Luter żył w czasach, gdy prawo pięści było jeszcze powszechnie zakorzenione w świadomości ludu. Co prawda w 1495 roku na Sejmie Rzeszy w Wormacji cesarz Maksymilian I ogłosił Wieczny Pokój Krajowy, zgodnie z którym wszelkie samowolne użycie broni było zabronione pod groźbą kary i klątwy, jednak korzystanie z pomocy sądów w celu obrony swoich praw uchodziło w dalszym ciągu szczególnie wśród studentów za niemęskie. Istnieje prawdopodobieństwo graniczące z pewnością, że Luter jako student wszedł w konflikt z prawem karnym, zabijając w pojedynku kolegę ze studiów. Pozostaje jednak kwestią otwartą, czy popełnił czyn karalny. Być może istniały okoliczności usprawiedliwiające i/lub podstawy do wyłączenia winy, o czym będzie mowa w niniejszej pracy. Już po ukazaniu się trzeciego wydania znalazłem kolejne dowody potwierdzające dotychczasowe wyniki moich badań. Zostały one uwzględnione w wydaniu czwartym. Należy tu wymienić traktat Lutra o kościelnym prawie azylu, którego treść i okoliczności powstania potwierdzają wyniki moich wcześniejszych badań. Traktat o Kościelnym Prawie Azylu został opublikowany anonimowo po raz pierwszy w 1517 roku, a w 1520 roku pod nazwiskiem Lutra. Niedawno ukazało się również jego wydanie łacińsko-niemieckie: Marcin Luter. Traktat o kościelnym prawie azylu, przełożone z łaciny na język niemiecki, pod redakcją Barbary Emme, wyd. Dietrich- Emme-Verlag, Ratyzbona 1985. Jurydyczne i biograficzne ustalenia dotyczące lat młodości i studiów Lutra zachęciły psychologów do ponownych badań nad jego kondycją psychiczną. Prof. dr Albert Mock podsumował aspekty biograficzne, psychologiczne i teologiczne w swojej książce Pożegnanie z Lutrem. Psychologiczne i teologiczne refleksje z okazji Roku Lutra, wyd. Luthe-Verlag, Kolonia 1985. Theobald Beer niezależnie od badań biograficznych i psychologicznych udowodnił, że chrystologię Lutra, jego teologię rozpaczy, należy antydatować aż do roku 1509. Drugie wydanie jego książki pt. Radosna Zamiana i Spór. Podstawy teologii Marcina Lutra ukazało się w 1980 roku w wyd. Johannes-Verlag w Einsiedeln.
**********
Emme Dietrich
MARCIN LUTER
Marcina Lutra droga do klasztoru
Książka napisana przez protestanta, który poprzez dogłębne badania naukowe obalił wiele mitow i legend, jakie w obozie reformacji powstały wokół Marcina Lutra po to by wybielić jego postać.
Wprowadzenie (fragment)
Niniejsza książka, podobnie jak i moje wcześniejsze publikacje na ten temat, to w badaniach nad Lutrem pierwsza biografi czna próba szczegółowej prezentacji tak ważnych dla dalszego rozwoju Lutra lat studenckich w Erfurcie. Jak słusznie zauważa J. Rogge, całościowe ukazanie teologii Lutra bez uwzględnienia zagadnień z zakresu historii dogmatów, historii teologii i życiorysu reformatora napotyka na nieprzezwyciężalne trudności. Rogge przytacza następujące stwierdzenie M. Brechta: Badaniom nad Lutrem wyjdzie na dobre, jeśli powrócą do zagadnień związku teologii z biografią (Joachim Rogge: Der junge Luther 1483-1521. Der junge Zwingli 1484-1523, Berlin 1983, s. 43). Często jestem pytany, dlaczego nie będąc teologiem tak intensywnie zajmuję się Lutrem. Na kanwie tego pytania pragnę przedstawić kilka uwag dotyczących moich studiów nad tą postacią. Jakieś piętnaście lat temu przeczytałem w przewodniku Skarby Niemiec rozdział pt. Wittenberga. Śladami Marcina Lutra. Po okresie dzieciństwa naznaczonego ubóstwem i surowością czytamy tam na temat Lutra że studiował prawo w Erfurcie. W roku 1505 uderzenie pioruna wyrwało go niespodziewanie z dotychczasowych kolein życia. Złożył wówczas przysięgę, że zostanie mnichem, i wstąpił do zakonu augustianów w Erfurcie. Kiedy próbowałem dowiedzieć się bliższych szczegółów na temat wstąpienia Lutra do klasztoru, okazało się, że żadne źródła biograficzne nie dawały dostatecznych odpowiedzi na moje pytania. Wtedy przypadkowo natrafiłem w antykwariacie na pozycję anonimowego autora pt. Kłamstwa historii, wydaną w roku 1895. Na s. 237/238 przeczytałem: Historycy nie są zgodni co do powodów wstąpienia Lutra do klasztoru. Według Oldecopa spowodował to piorun, który zabił przyjaciela Ťreformatorať; tę samą wersję znajdziemy u Cochläusa. Najstarsi protestanccy biografowie Lutra Mathesius, Melanchton i Selnecker są jednak zdania, że ów przyjaciel Lutra został zabity w pojedynku i że prawie w tym samym czasie Lutra przeraziła gwałtowna burza. Jakkolwiek się rzeczy miały, sam Luter w swoich listach (De Wette II, 101) wyjaśnia, że złożył śluby zakonne pod przymusem i pod presją. Czyżby Luter wstąpił do klasztoru lub też został do niego skierowany, ponieważ zabił w pojedynku towarzysza studiów? Pytanie to nie dawało mi odtąd spokoju. W przeciągu kilku następnych lat pozbierałem wszelkie dostępne materiały, które mogły mi dopomóc w rozwiązaniu zagadki.
0 komentarze:
Prześlij komentarz