„Czyż nie powinien wstrzymywać nas od upominania bliźnich widok naszych własnych braków i ułomności? Czyż nie jest hipokryzją żądanie tego, czego się samemu nie zachowuje, i czy nie zakazują tego nawet słowa św. Pawła „w czym… drugiego sądzisz, potępiasz samego siebie, bo co osądzasz, to samo czynisz”(Rz. 2,1). Mądrze na ten zarzut odpowiada św.Tomasz: „Aby móc upominać, należy mieć zdrowy sąd, a tego nie traci się od razu przez grzech.” Choćby więc ktoś widział własne ułomności; a posiadamy je wszyscy, którzy pochodzimy od Adama i Ewy; to nie znaczy, że zupełnie zatracił zdrowy rozsądek i nie ma prawa innych ostrzegać przed złem, które dostrzega w ich postępowaniu.”
o.Jacek Woroniecki OP, Katolicka Etyka Wychowawcza II/2
0 komentarze:
Prześlij komentarz