Wróg śmiertelny telewizja

Telewizja wnosi do naszego domu niespokojny pośpiech i gorączkowe zdenerwowanie świata. Ona uniemożliwia wewnętrzne skupienie. Jest odpowiednikiem pustyni Pana Jezusa: „Radiofonia, film, telewizja przybliżają dzisiaj chrześcijanom wszystkie formy życia i ludzkiej działalności. Jak mieliby oni, ogarnięci tym szałem, który nie pozwala już na spędzenie wolnego czasu w spokoju i ciszy, nie stać się niewrażliwi i stracić zrozumienie dla innych, prawdziwszych i wyższych, a także poważniejszych prawd, a mianowicie dla prawd życia duchowego, dla których mimo wszystko zachowują jeszcze jakąś nostalgię, która jednak grozi zanikiem, aż utraci w ich oczach wszelką wartość i wszelkie znaczenie” (PP Pius XII, 3 IV 1956).

Telewizja powoduje bunt zmysłów przeciw duszy. Ustawiczny natłok obrazów i dźwięku tłumi rozum i przeszkadza refleksji. Telewizja zastępuje prawdziwe fikcyjnym i wprowadza w świat fantazji, co ma fatalne skutki dla osobowości człowieka. Pasywność przed „pudłem” paraliżuje wolę.

Bezmyślne gapienie się jest matką wszelkich wad: prowadzi do lenistwa i nieczystości, przez tzw. informacje rozpowszechnia kłamstwa, reklamami wywołuje chciwość, podsyca pychę i okrucieństwo.

Telewizja jest najznakomitszym środkiem rewolucyjnym czasów obecnych. Stała się dzisiaj narzędziem zniszczenia społecznego panowania Chrystusa na rzecz budowy świata bez Boga.

Telewizja wspiera panowanie egoizmu. Niszczy naturalne więzi społeczne, zagrażając zwłaszcza życiu rodzinnemu.

Z MIŁOŚCI DO NASZYCH DUSZ

DLA WIERNOŚCI PANU JEZUSOWI

PRECZ Z TELEWIZJĄ
___________

POWIEDZIELI:

Nasi rodzice chrzestni przy chrzcie:

„Czy wyrzekasz się szatana, wszystkich dzieł jego i wszelkiej jego pychy?”. „Wyrzekam się”.

PP Pius XII:

„Film, który wyłącznie i przesadnie jednostronnie przemawia do zmysłów, niesie ze sobą niebezpieczeństwo wywołania w duszach stanu powierzchowności i gnuśnej bierności.” (06.10.1948)

Bernhard Henri Levy (głos lewicy):

„Pisarz żyje w obawie rozkładu rzeczywistości przez rozpowszechnienie mediów. Nie ma już żadnej rzeczywistości. Żadnych obrazów. Żadnej materii. Jeszcze tylko fałszywe obrazy. Fałszywe obrazy fałszywych obrazów. Iluzje i pozory. Świat staje się falą... Fala staje się światem... Faliste wygaśnięcie jakiejś rzeczywistości przez jej sygnały, jej cienie, jej iluzje... 

Podoba mi się ten pomysł. Lubię jego lekkość. Lubię nadmierną wolność, jaką sugeruje. Lubię rozluźnienie, jakie nadaje starym, dobrym formułom wiary, „odwiecznym prawdom ludzkiej natury”. Lubię go, tak jak kocham też wszelkie telematyczne, informatyczne, cybernetyczne urojenie”. (w „Mowy pochwalne o intelektualistach”, Paryż 1983).

Sołżenicyn:

„Każdy ma prawo wiedzieć wszystko. Oto fałszywy slogan fałszywej epoki. Znacznie większą wartość ma już dziś utracone prawo człowieka, „by nic nie wiedzieć”, mianowicie prawo jego boskiej duszy, by nie pozwalał się napełniać śmieciami, bezsensami i pustą gadaniną. Osoba, która pracuje i prowadzi rozsądne życie, nie ma żadnej potrzeby przesadzonej i nadmiernej informacji. 

Pośpiech i powierzchowność są duchowymi chorobami XX wieku i już się o nich nie pisze w prasie. Takie spojrzenie jest przeciwne jej naturze. Prasa zamieszcza tylko sensacyjne nagłówki” (Mowa harwardzka, 1978).

 Jerry Rubin (amerykański rewolucjonista):

„Każda nowoczesna rewolucja potrzebuje kolorowego telewizora.”

za Mitteilungsblatt 4/1995

tł. Leszek Królikowski

Zawsze Wierni, nr 7, 10-11.1995, s. 31.