.png)
Wielu z nas w dalszym ciągu uważa książkę za najlepszy prezent pod choinkę. Najczęściej problem mamy z wyborem. Na porządku dziennym jest wtedy pytanie; Co wybrać?, Którą kupić? :) Po raz drugi Rzymski Katolik postanowił przyjść naszym czytelnikom z pomocą i oto przed wami nasze tegoroczne propozycje książek, które doskonale spełnią swoją rolę jako prezent i to nie tylko ze względu na swe walory edytorskie ale i zawartość merytoryczną. Każda z tych książek była przez nas przeczytana i ma gwarancję ortodoksyjności oraz certyfikat WOLNE OD HEREZJI :)
„Żywot i bolesna męka Pana naszego Jezusa Chrystusa i Najświętszej Matki Jego Maryi” według objawiań bł. Anny Katarzyny Emmerich od prawie wieku stanowi światowy bestseller. Jest ona uważana za jedną z najlepszych książek zaraz po Piśmie Świętym, jakie powstały w całej historii chrześcijaństwa.
Prezentowany reprint to jedyne takie wydanie w Polsce, które nie zostało poddane współczesnej redakcji – jest dosłownym odwzorowanie oryginalnego polskiego tłumaczenia z 1927 r.
Niezwykła popularność tej książki wynika z faktu, że nikomu w dwutysiącletniej historii chrześcijaństwa nie udało się tak realistycznie i z taką dokładnością odwzorować całego Bożego Planu Zbawienia. Błogosławiona Katarzyna rękoma ks. Klemensa Brentano, podała do publicznej wiadomości swe wizje, w których Bóg objawił jej tajemnicę stworzenia świata, Aniołów, Raju, moment powołania do życia pierwszych rodziców i ich grzech. W wizjach, którymi Bóg ją obdarzył, widziała także przygotowanie ludzkości na przyjście Zbawiciela, dzieciństwo, działalność publiczną, mękę, śmierć, zmartwychwstanie i Wniebowstąpienie Jezusa, które przedstawiła z najdrobniejszymi szczegółami. Wiele miejsca poświęcone zostało także zewnętrznemu i wewnętrznemu życiu Najświętszej Maryi Panny, wybranej przez Boga, aby wydać na świat Zbawiciela.
Wstrząsający i oddany z najdrobniejszymi szczegółami opis Męki Jezusa zainspirował Mela Gibsona, reżysera najbardziej poruszającego filmu w historii kina „Pasja” – który jednak tylko w niewielkiej cząstce oddaje to, co na temat Męki Chrystusa możemy przeczytać w prezentowanej książce.
Prezentowane wydanie jest reprintem książki, która ukazała się nakładem Spółki Wydawniczej Karola Miarki w Mikołowie w roku 1927 (wydanie II), posiadającej IMPRIMATUR V. I. 33/27.
Niewątpliwym atutem tego wydania jest solidny wykład dotyczący objawień prywatnych i tego, czym różnią się one od objawień publicznych. Zanim czytelnik przejdzie do lektury wizji bł. Katarzyny Emmerich, zostaje przygotowany, aby mógł właściwie odczytać zamieszczone tam treści.
Wszystkie cytaty odnoszące się do Pisma Świętego pochodzą z Biblii w tłumaczeniu Jakuba Wujka – będącej do dziś najwierniejszym tłumaczeniem Pisma Świętego na język polski.
Najbardziej wierne oryginałowi wydanie objawień bł. Katarzyny Emmerich dostępne na rynku.
Wydawnictwo 3DOM, Częstochowa 2019, s. 1320
2. Ojciec Prokop, Żywoty Świętych Pańskich
Żywoty Świętych Pańskich to wskrzeszenie wybitnego, ponad wiekowego dzieła spod pióra Ojca Prokopa Kapucyna. Jest to przeogromny zbiór przypowieści i historii o największych katolickich świętych – wzorach do naśladowania dla chrześcijan wszelkich stanów na przestrzeni dziejów. Od powszednich, po takie, z którymi zaznajomicie się po raz pierwszy wśród niniejszych kart. Opisy ich żywotów są treściwe i zwięzłe, opatrzone jasnymi komentarzami na temat pożytków duchowych, które należy wyciągnąć z konkretnych historii. Wszystkie one zostały zaś skompilowane taki sposób, iż każdego dnia roku poznacie innego świętego.
Ta edycja Żywotów to reprint wersji dwutomowej księgi z 1882-go roku, złączona w jedną, potężną całość i oprawiona w doniosłym stylu, adekwatnie do zawartości.
Wydawnictwo 3DOM, Częstochowa 2019, s. 1180
Klasyka duchowości, najpopularniejszy - po Biblii - tekst chrześcijański, niezastąpiona pomoc w drodze do świętości, ulubiona lektura wielu spośród tych, którzy osiągnęli szczyty duchowego rozwoju i przyjaźni z Bogiem, m.in. św. Ignacego Loyoli, św. Teresy z Lisieux, św. Josemaríi Escrivy.
Najpiękniejsze polskie wydanie klasycznego dzieła Tomasza a Kempis w przekładzie Tadeusza Matuszewicza z wydania XX. Misjonarzy z roku Pańskiego 1852 z dodatkiem - po raz pierwszy - rozmyślań dołączonych po każdym rozdziale.
Dzieło ozdobione przez wydawcę przepięknymi rycinami z kilku ponad stuletnich wydań zagranicznych oraz z wydania K. Miarki z 1898 r., pomnożone modlitwami, przedmową i listem tłumacza T. Matuszewicza.
Wydawnictwo Gerardinum, Warszawa 2020, s. 704
„Pismo Święte Nowego Testamentu” to unikatowe wydanie zawierające w sobie łaciński przekład Biblii – Wulgatę klementyńską oraz tłumaczenie na język polski dokonane przez ks. Jakuba Wujka. Tak doniosłe wydanie potrzebuje odpowiedniej okładki, dlatego też prezentowana Biblia została oprawiona w ekoskórę w kolorze bordowym i ozdobiona złoceniami. W środku dołączona została gotowa do wypełnienia Kronika rodzinna, która będzie stanowić doskonałą pamiątkę dla przyszłych pokoleń i kolejnych właścicieli tego dzieła.
Jak w słowie polecającym dzieło napisał abp Jan Paweł Lenga, Kościół zawsze dbał, aby tłumaczenie Pisma Świętego było jak najbardziej zbliżone do oryginału. Takim też jest tekst ks. Jakuba Wujka, na którym przez 367 lat Polacy kształcili się, wzrastali w wierze i dążyli do świętości. W prezentowanej wersji Biblii dzięki uprzejmości i za zgodą Przełożonego Prowincji Polski Południowej Towarzystwa Jezusowego został użyty tekst Biblii Wujka wydany w 1962 roku i poprawiony przez ks. Władysława Lohna. Natomiast Wulgata klementyńska, która w Piśmie Świętym została użyta dla oddania tekstu łacińskiego, do 2001 roku pełniła funkcję oficjalnej Biblii w Kościele katolickim.
Dziś na rynku dostępnych jest wiele przekładów Pisma Świętego. Dlaczego jednak warto sięgnąć po wersję, którą prezentujemy?
Powodów jest co najmniej kilka, ale jednym z najważniejszych jest to, że zarówno Biblia ks. Jakuba Wujka, jak i Wulgata klementyńska zostały wydane przed Soborem Watykańskim II, który wniósł wiele zmian nie tylko do liturgii, ale także do tłumaczeń Pisma Świętego. Za podstawę przekładu ks. Jakub Wujek obrał łacińską Wulgatę, niejasności konfrontował z tekstem hebrajskim Starego Testamentu i greckim Nowego.
Biblia w tłumaczeniu ks. Jakuba Wujka to także przykład pięknej polszczyzny minionych czasów oraz niezwykłej wręcz dbałości o jak najwierniejsze zachowanie wymowy tekstu oryginalnego, czego na próżno szukać we współczesnych przekładach Pisma Świętego. Tłumaczenie Wujka jest dosłowne „słowo do słowa”, natomiast współcześni tłumacze Biblii starają używać łagodniejszych, mniej jednoznacznych słów, przez co nauka Jezusa ulega rozmyciu. Na Biblii Jakuba Wujka wychowały się pokolenia Polaków – świadomych swojej narodowej i religijnej tożsamości.
Wydawnictwo 3DOM, Częstochowa 2020, s. 512
Ojciec święty Pius X, zaradzając pilniej potrzebie dostarczenia tak nauczycielom Religii, jak i uczącej się młodzieży, przynajmniej we Włoszech, takiego podręcznika, który by zawierał w sobie prosty i jasny wykład tych zasad i prawd Wiary, podług których każdy prawdziwy chrześcijanin żyć powinien, z mnóstwa katechizmów włoskich wybrał jeden, przejrzał go, w niektórych miejscach poprawił, rozkazał odbić w drukarni Watykańskiej i wprowadzić do publicznego i prywatnego nauczania Religii we wszystkich diecezjach prowincji rzymskiej, przy czym wyraził życzenie, aby i inni też biskupi, przynajmniej włoscy zaprowadzili go u siebie.
Wydawnictwo Św. Józefa Sebastiana Pelczara, Rzeszów 2019, s. 254
6. Ks. Franciszek Spirago, Katechizm katolicki dla Ludu Bożego t. 1-3
Katolicki katechizm ludowy, stosownie do potrzeb czasu i pedagogicznie opracowany przez Ks. Prof. Franciszka Spirago.
Przełożył na polski za zezwoleniem autora Ks. Dr. Wojciech Galant, Profesor teologii w Przemyślu, Podkomorzy Jego Świętobliwości Piusa X.
Tom 1. Nauka wiary
Tom.2 Nauka obyczajów
Tom.3 Nauka o środkach łaski
Wydawnictwo Antyk - Marcin Dybowski, Komorów 2018, s. 1598
W połowie XIX wieku tajne stowarzyszenia modernistów i marksistów obmyśliły plan zniszczenia Kościoła katolickiego od środka. Ich cel był jasny - zmienić jego doktrynę, liturgię i misję. W tej gruntownie udokumentowanej książce dr Taylor Marshall demaskuje ten podstępny plan, ujawniając metody, jakie stosowali wrogowie Chrystusa, aby przeniknąć do seminariów, w szeregi duchowieństwa i episkopatów.
Wstrząsająca lektura, dzięki której poznamy:
- spisek, którego celem stała się infiltracja Kościoła;
- zmiany w prawie kanonicznym, które sprzyjały księżom-drapieżcom, takim jak kard. McCarrick;
- prorocze ostrzeżenia Matki Bożej dotyczące infiltracji Kościoła - zawarte w orędziu z La Salette oraz w Trzeciej Tajemnicy Fatimskiej;
- rolę abpa Fultona J. Sheena, który ujawnił komunistyczną infiltrację duchowieństwa;
- korzenie i wpływy tzw. mafii z Sankt Gallen
- oraz wiele innych nieznanych do dziś i tajemniczych faktów.
Wstęp: bp Athanasius Schneider, wstęp do polskiego wydania: Paweł Lisicki.
Wydawnictwo Aromat Słowa, Kraków 2020, s. 360
8. Ks. Luigi Villa, Teilhard de Chardin. Jezuita - Mason i heretyk
Wydawnictwo Antyk - Marcin Dybowski, Komorów 2020, s. 88
Polskie wydanie bestsellerowej książki GOODBYE, GOOD MEN
Można by o niej napisać krótko: Nie do uwierzenia! Bulwersujące! Wstrząsające! Autor odwołując się do doświadczeń i wspomnień wielu księży lub niedoszłych księży opisuje, jak działało lobby homoseksualne w seminariach amerykańskich.
Książka przynosi wstrząsające opisy praktyk, które „zbyt tradycyjnych", pobożnych i heteroseksualnie zorientowanych młodych ludzi nie dopuszczano do studiów w seminariach, a także jak nielicznych szczęśliwców tam traktowano.
Wydawnictwo AA, Kraków 2019, s. 448
Wstrząsające świadectwo działaczki Komunistycznej Partii USA.
Bella Dodd w latach 30. i 40. XX wieku była jedną z najbardziej wpływowych osób w Komunistycznej Partii Stanów Zjednoczonych i szefową Związku Zawodowego Nauczycieli. Doskonale wykształcona nauczycielka i prawnik przez długie lata naiwnie wierzyła, że jej partia walczy z faszystami o pokój i szczęście ludzkości.
Po dziesiątkach lat nauki w tej „szkole ciemności” ostatecznie została wyrzucona z partii komunistycznej w 1949 roku. Wkrótce, dzięki abp. Nowego Jorku Fultonowi Sheenowi, nawróciła się na katolicyzm, przyjmując sakrament Chrztu św. w dniu 7 kwietnia 1952 roku. Jej zeznania przed Komisją do spraw Działalności Antyamerykańskiej są ważnym źródłem w badaniu dziejów komunistycznej konspiracji na świecie.
Ta książka to opowieść Belli Dodd o jej niezwykłym życiu, o dążeniu do prawdy i wolności poprzez manowce kłamstwa i zniewolenia. To świadectwo tego, czym był i czym nadal jest komunizm, przybierający obecnie rozmaite twarze, ale mający wciąż te same, destrukcyjne dla człowieka i ludzkości zamiary.
W 1953 roku, zeznając pod przysięgą w amerykańskim Senacie przed Komisją Śledczą ds. Działalności Antyamerykańskiej, Bella Dodd stwierdziła między innymi: „W latach trzydziestych wprowadziliśmy tysiąc stu mężczyzn do kapłaństwa, aby zniszczyć Kościół od wewnątrz. Chodziło o to, aby ci ludzie zostali wyświęceni, a następnie wspięli się po drabinie wpływów i władzy jako prałaci i biskupi”. Wśród nich mieli być m.in. homoseksualiści. Bella Dodd twierdziła, że był to pomysł Stalina, który sam w młodości był prawosławnym seminarzystą i zdawał sobie sprawę, jaką rolę odgrywa Kościół w życiu publicznym. To on nakazał sięgać po ludzi bez wiary i moralności, by – zgodnie z zasadami sztuki wojny Sun Tsy – rozkładać społeczeństwo wroga od wewnątrz.
Wydawnictwo AA, Kraków 2019, s. 304
W Wielkanoc 1861, znany konwertyta z anglikanizmu kard. Henry Edward Manning (1808-92) opublikował broszurę zawierającą 4 wykłady wyjaśniające wydarzenia przed i wokół pojawienia się antychrysta, koncentrując się na słowach św. Pawła w Tes 2:3-11, które także ostrzegają o wielkim oszustwie jak również o buncie, "człowieku grzechu" i sile która chwilowo go ogranicza:
"Niech was w żaden sposób nikt nie zwodzi, bo [dzień ten nie nadejdzie], dopóki nie przyjdzie najpierw odstępstwo i nie objawi się człowiek grzechu, syn zatracenia, który się sprzeciwia i wynosi ponad wszystko, co nazywa się Bogiem lub tym, co odbiera cześć, tak że zasiądzie w świątyni Boga dowodząc, że sam jest Bogiem. Czy nie pamiętacie, jak mówiłem wam o tym, gdy wśród was przebywałem? Wiecie, co go teraz powstrzymuje, aby objawił się w swoim czasie. Albowiem już działa tajemnica bezbożności. Niech tylko ten, co teraz powstrzymuje, ustąpi miejsca, wówczas ukaże się Niegodziwiec, którego Pan Jezus zgładzi tchnieniem swoich ust i wniwecz obróci [samym] objawieniem swego przyjścia. Pojawieniu się jego towarzyszyć będzie działanie szatana, z całą mocą, wśród znaków i fałszywych cudów, [działanie] z wszelkim zwodzeniem ku nieprawości tych, którzy giną, ponieważ nie przyjęli miłości prawdy, aby dostąpić zbawienia. Dlatego Bóg dopuszcza działanie na nich oszustwa, tak iż uwierzą kłamstwu, aby byli osądzeni wszyscy, którzy nie uwierzyli prawdzie, ale upodobali sobie nieprawość". (2 Tes 2:3-12)
Broszura kard. Manninga miała tytuł Obecny kryzys w Stolicy Apostolskiej sprawdzony proroctwem [The Present Crisis of the Holy See Tested by Prophecy], a od tego czasu została wznowiona pod bardziej chwytliwym tytułem Papież i antychryst [The Pope & the Antichrist] (Tradibooks, 2007). Większość zawartości tej monografii zamieszczono w późniejszej, obszerniejszej pracy zatytułowanej Doczesna władza namiestnika Jezusa Chrystusa [The Temporal Power of the Vicar of Jesus Christ].
Choć trzeba zawsze zachować ostrożność w nadmiernym skupianiu się na sprawach odnoszących się do „końca czasów”, jak niestety wielu jest w zwyczaju robić, a tym samym nierozsądne jest, by po prostu ignorować wszelkie objawienia dotyczące tych kwestii, bo oczywiście Bóg Wszechmogący nie ujawnił nam prawd tak, żebyśmy je ignorowali.
W Papież i antychryst, kard. Manning przedstawia i wyjaśnia szczegółowo 4 główne punkty wspomniane przez św. Pawła w zacytowanym fragmencie. Są to:
- "Bunt" przeciwko prawdziwemu Kościołowi
- Ujawnienie się "złego" i antychrysta
- Siła ograniczająca która chwilowo "wstrzymuje"
- Okres władzy kiedy antychryst prześladuje wiernych.
Henry Edward Manning (ur. 15 lipca 1808 roku w Totteridge zm. 14 stycznia 1892 roku w Londynie), angielski duchowny katolicki, arcybiskup Westminsteru i kardynał.Był najmłodszym synem Williama Manninga – handlowcy, który pracował głównie we wschodnich Indiach. Po ukończeniu uniwersytetu w Oksford przyjął święcenia w Kościele anglikańskim (1832 rok). W 1833 poślubił Caroline Sargent, która zmarła po kilku latach. Małżeństwo było bezdzietne. Zbliżył się w latach 40. do ruchu oksfordzkiego, w którym działał energicznie przyszły kardynał John Henry Newman. W roku 1851 dokonał konwersji na katolicyzm. Po paru miesiącach przyjął też święcenia kapłańskie z rąk pierwszego katolickiego arcybiskupa Westminsteru od czasów reformacji Nicholasa Wisemana. Następnie podjął w latach 1852-1855 dalsze studia w Rzymie.16 maja 1865 został mianowany arcybiskupem Westminsteru. Sakry udzielił biskup Birmingham William Bernard Ullathorne. Uczestniczył w Soborze Watykańskim I gdzie stanowczo popierał nieomylność papieską, w przeciwieństwie do kard. Newmana. Swoimi ultramontańskimi poglądami zyskał ogromne zaufanie Leona XIII. Jego energiczne rządy spowodowały podwojenie liczby kapłanów w Anglii, wzrost liczby szkół katolickich i klasztorów. Interesował się problemami społecznymi i popierał Rerum novarum. Był jednak przeciwny studiowaniu katolickiej młodzieży na uniwersytetach takich jak Oksford. Kapelusz kardynalski z tytułem prezbitera Santi Andrea e Gregorio al Monte Celio otrzymał w 1875 z rąk papieża Piusa IX. Brał udział w konklawe 1878. Konsekrował swego przyszłego następcę Herberta Vaughana i jego brata Rogera, arcybiskupa Sydney. Pochowany w katedrze londyńskiej.
Wydawnictwo Antyk - Marcin Dybowski, Komorów 2019, s. 100
Wydawnictwo Antyk - Marcin Dybowski, Komorów 2019, s. 100
Antonio Socci przyglądając się kondycji dzisiejszego świata i Kościoła, przywołuje powstałe przed stu laty przełomowe książki: Krótką opowieść o Antychryście Sołowiowa i Władcę świata Bensona. W obu papiestwo zostało wygnane z Rzymu. Europa, która dotąd była ziemią prawdziwie chrześcijańską, stała się miejscem powszechnej apostazji i dechrystianizacji, a światem niepodzielnie zarządza Antychryst. Socci, powracając do obserwowanych dziś przemian, pyta: czy to tylko prorocze ostrzeżenia? A może Antychryst żyje wśród nas i ma jakiś nowy rysopis? Wreszcie – czy to konkretna osoba, czy może rodzaj ideologii z własną duchowością, życiowymi prawidłami, swoimi „świętymi” i sanktuariami?
Zapowiadane w Piśmie Świętym przyjście Antychrysta wielu intryguje i przeraża. Dlatego Socci wnikliwie i z całą ostrością kreśli obraz chylącego się ku upadkowi świata oraz pogrążonego w kryzysie Kościoła, który zamiast nauczaniem w sprawach wiary zajął się ekologią, „ekumenicznym” otwarciem na inne religie oraz sprawą migrantów, niepokojąco dryfując w bliżej nieokreślonym kierunku…
Wydawnictwo AA, Kraków 2020, s.264
13. Wiosna Kościoła która nie nadeszła. Bp Athanasius Schneider w rozmowie z Pawłem Lisickim
Potrzebujemy radykalnej odnowy, powrotu do korzeni, dbałości o to, co święte.
Dlaczego Kościół katolicki jest pogrążony w tak głębokim kryzysie? Jaka będzie nasza wiara po okresie zamkniętych kościołów? Czy uda nam się ocalić to, co w Kościele najświętsze?
Wyjątkowa rozmowa Pawła Lisickiego z biskupem Athanasiusem Schneiderem, niemieckim kapłanem od lat posługującym w Kazachstanie, pokazuje oblicze Kościoła, o którym często zapominamy. Rozmówcy stawiają odważne pytania i formułują trafne diagnozy chorób, które dotknęły Kościół. Zastanawiają się między innymi nad tym, z jakiego powodu biskupi nie reagują stanowczo na ruch LGBT+ i czy istnieje jeszcze w ogóle chrześcijańska Europa? Dlaczego abdykacja Benedykta XVI może być dla Kościoła tragiczna w skutkach? I czy iskra odnowy rzeczywiście wyjdzie z Polski? Głos biskupa Schneidera to odwaga głoszenia i wskazywania, czym dla katolika jest powrót do źródeł.
BP ATHANASIUS SCHNEIDER – niemiecki duchowny urodzony w jednej z byłych republik ZSRR, aktualnie pomocniczy biskup archidiecezji w Nur-Sułtan (Kazachstan). Znany obrońca katolickiej doktryny, liturgii i teologii. Autor m.in. książki Corpus Christi. Komunia święta i odnowa Kościoła, w której wzywa cały Kościół do poszanowania świętości Eucharystii i tradycji oraz do odnowy prawdziwej wiary.
PAWEŁ LISICKI – dziennikarz i publicysta. Autor wielu książek i publikacji, m.in. Luter. Ciemna strona rewolucji, Epoka Antychrysta, Grób Rybaka. Śledztwo w sprawie największej tajemnicy watykańskich podziemi.
Biskup Athanasius Schneider to jeden z najciekawszych autorów spośród pasterzy Kościoła. Gotów upominać się o prawdę „w porę i nie w porę”, jak na przykład w bezpośredniej rozmowie z papieżem Franciszkiem, u którego dopraszał się po synowsku precyzacji jednej z niejasnych wypowiedzi. Autor celnych pytań, formułowanych z miłością do Kościoła i jego misji. Nie zawsze zgadzam się z jego odpowiedziami, nie kupuję w ciemno jego wizji i do tego nie namawiam – ale szanuję za odwagę stawiania kwestii.
PAWEŁ MILCAREK, redaktor naczelny „Christianitas”
Biskup Schneider w każdej sprawie stara się docierać do istoty problemu. Nie jest po prostu „krytykiem papieża Franciszka”, interesuje go prawda, bo ona daje wolność myślenia. Ci, którzy szukają w tej książce mocnego uderzenia w trwający pontyfikat, będą zaskoczeni tym, jak rozmówca Pawła Lisickiego waży racje. Dzięki temu zaskoczeniu możemy zyskać coś cennego: uwolnić się od prostych schematów dzielących dziś katolików.
TOMASZ ROWIŃSKI, ,,Christianitas”, „Do Rzeczy”
Wydawnictwo Esprit, Kraków 2020, s. 448
14. Christus Vincit. Triumf Chrystusa nad mrokami czasów. Biskup Athanasius Schneider w rozmowie z Diane Montagna
W ramach niniejszego, frapującego wywiadu biskup Athanasius Schneider dokonuje trzeźwej i wnikliwej analizy panoszących się w Kościele kontrowersji oraz najbardziej palących kwestii naszych czasów, niosąc jasność i nadzieję znękanym katolikom. Wśród poruszanych przez księdza biskupa zagadnień znalazły się między innymi: rosnący zamęt doktrynalny, granice władzy papieskiej, dokumenty Soboru Watykańskiego II, Bractwo św. Piusa X, ideologie antychrześcijańskie i zagrożenia polityczne, trzeci sekret fatimski, tradycyjna forma rytu rzymskiego Mszy Świętej oraz synod amazoński. Niczym jego patron z IV wieku, św. Atanazy Wielki, biskup Schneider mówi rzeczy, których inni nie powiedzą, nieustraszenie podążając za radą św. Pawła:
„Głoś naukę, nastawaj w porę, nie w porę, [w razie potrzeby] wykaż błąd, poucz, podnieś na duchu z całą cierpliwością, ilekroć nauczasz” (2 Tm 4, 2).
Jego spostrzeżenia dotyczące wyzwań, przed którymi stoi dziś Chrystusowa owczarnia, są zasadniczą lekturą dla tych, którzy są lub pragną być wyczuleni na znaki naszych czasów. Analogicznie do Raportu o stanie wiary Josepha Ratzingera z 1985 r., Christus Vincit stanie się głównym punktem odniesienia na najbliższe lata.
„W tej krytycznej chwili w życiu Kościoła musimy starannie rozważyć wszystko, z czym jesteśmy konfrontowani, i rozeznać, co jest prawdziwe, dobre i piękne, a co złe. Musimy okazać wielką wdzięczność wiernemu apostołowi, księdzu biskupowi Athanasiusowi Schneiderowi, za jego jasną i odważną analizę kondycji Kościoła w naszych czasach. Niech ta książka pomoże wszystkim jej czytelnikom w przeżywaniu ich konkretnego powołania z większą wiernością i gorliwością, dla chwały Boga Wszechmogącego i dla zbawienia dusz”.
— kard. Robert Sarah
„Odkąd sięgam pamięcią, żaden inny biskup nie oddawał się równie niestrudzenie służbie prawdom wiary katolickiej. Biskup Schneider, opisując swoje życie i posługę oraz udzielając odpowiedzi na kluczowe pytania naszych czasów, daje w tym obszernym wywiadzie mocne świadectwo swojej głębokiej miłości do naszego Pana i Jego Mistycznego Ciała, Kościoła. Wierni i wszyscy ludzie dobrej woli otrzymują w tej książce wielką pomoc przy odnajdowaniu swej drogi pośród wielkiego zamętu, podziału i błędu, które panoszą się w naszych czasach. Ukazuje ona serce prawdziwego duszpasterza, na wzór Serca Chrystusa, Dobrego Pasterza”.— kard. Raymond Leo Burke
„Święta Teresa od Dzieciątka Jezus («Mały Kwiatek») powiedziała, że pokora jest odwagą głoszenia prawdy i odwagą służby. Biskup Schneider jest pokornym, heroicznym świadkiem prawdy i odważnym sługą. Jego miłość do Chrystusa i Kościoła jest silna, głęboka i szczera, na wzór św. Pawła (Gal 2, 11-20). Z duszpasterską wiernością i teologiczną wnikliwością odpowiada on na różne pytania dotyczące doświadczanych przez nas form kryzysu (relatywizmu, sekularyzmu, modernizmu oraz indyferentyzmu). Lektura jego książki stanowiła dla mnie inspirację i wyzwanie”.
— Scott Hahn
„Biskup Athanasius Schneider, owoc wydany przez prześladowany Kościół w Związku Sowieckim, z mocą apeluje w tym wywiadzie o powrót do klasycznej doktryny, kultu i nabożeństwa Kościoła rzymskiego. Nie wszyscy czytelnicy zgodzą się z każdym aspektem jego analizy, lecz z trudem przyjdzie im zaprzeczyć fundamentalnemu spostrzeżeniu księdza biskupa: Kościół potrzebuje radykalnego powrotu do nadprzyrodzoności, która ocali go od wewnętrznej sekularyzacji, uwolni go od dominacji zbytnio ludzkich planów i natchnie go nowym zapałem do wypełniania jego Boskiej misji”.
— o. Aidan Nichols op
„Lektura tego obszernego wywiadu, udzielonego przez jednego z najwybitniejszych biskupów w dzisiejszym Kościele, jest doświadczeniem głębokiej radości i wdzięczności. Biskup Schneider objaśnia i broni prawdy katolickiej z głęboką refleksją i z całkowitym przekonaniem. Przypomina on nam, że wierność Chrystusowi – przyjęcie w pełni Jego prawdy w sposób, w jaki naucza jej Kościół katolicki – jest celem naszego życia i jedynym źródłem naszego zbawienia”.
— ks. Gerald E. Murray
ATHANASIUS SCHNEIDER urodził się w 1961 r. w Kirgistanie, w niemieckiej rodzinie i został ochrzczony imieniem Antonius. W 1973 r. jego rodzina wyemigrowała do Niemiec. W 1982 r. wstąpił do zakonu kanoników regularnych Świętego Krzyża w Austrii i otrzymał imię zakonne Athanasius; został wyświęcony na kapłana w Brazylii w 1990 r. Obroniwszy doktorat z patrologii na Uniwersytecie Augustinianum w Rzymie, został wykładowcą w seminarium karagandyjskim w Kazachstanie w 1999 r. W 2006 r. otrzymał sakrę biskupią w Bazylice św. Piotra w Rzymie; został mianowany biskupem tytularnym Celeriny oraz biskupem pomocniczym diecezji karagandyjskiej. Od 2011 r. pełni posługę biskupa pomocniczego w Archidiecezji Najświętszej Maryi Panny w Astanie (Nur-Sułtan), przewodniczącego Komisji Liturgicznej oraz sekretarza generalnego Konferencji Biskupów Katolickich Kazachstanu. Biskup Schneider jest autorem dwóch książek o Najświętszej Eucharystii: Dominus est: refleksje biskupa z Azji Środkowej o Komunii świętej oraz Corpus Christi: Komunia święta i odnowa Kościoła.
DIANE MONTAGNA jest amerykańską dziennikarką mieszkającą w Rzymie.
Wydawnictwo Dębogóra, Dębogóra 2020, s. 394
Kościół katolicki jest dziś w opłakanym stanie. Papież, kardynałowie, arcybiskupi i biskupi swoimi wypowiedziami, działaniami i zaniechaniami sieją wśród wiernych ferment i zgorszenie. Współcześni katolicy nie znają katolickiej doktryny, angażują się w bezbożne przedsięwzięcia lub są po prostu obojętni. Uderzę pasterza, a rozproszą się owce stada (Mt 26,31).
Arcybiskup Carlo Maria Viganò to jeden z nielicznych odważnych i ortodoksyjnych hierarchów. Stawiał trudne pytania dotyczące Soboru Watykańskiego II, hermeneutyki ciągłości czy pontyfikatu papieża Franciszka. Parę lat temu nawoływał, by Franciszek ustąpił z urzędu Wikariusza Chrystusa, zaś w ostatnich miesiącach zaangażował się w krytykę „pandemii”, pisząc w głośnym „Apelu do Kościoła i świata”, że jej celem jest wprowadzenie nowego porządku świata. „Apel” podpisało kilku hierarchów, w tym abp Jan Paweł Lenga.
Wysoko postawieni ludzie Kościoła nazywają go „heretykiem”, „schizmatykiem”, twierdzą, że mu „odbiło”, że „popełnia niewybaczalny grzech przeciwko Duchowi Świętemu”.
Każdy obrońca Kościoła był atakowany, nie dziwi zatem kampania przeciw abp. Viganò. W czasach obecnego zamętu, tchórzostwa i konformizmu wiara katolicka potrzebuje takiej nieugiętej postawy motywowanej wiernością Bożemu Objawieniu.
Przedstawiamy Państwu książkę „Zanim nadejdzie. Listy arcybiskupa Viganò”. Jest to niewątpliwie dokument historyczny, świadectwo walki niestrudzonego arcypasterza. Walki przeciw herezjom, zepsuciu, spiskom wrogów Kościoła. Wiemy, że Mistyczne Ciało Chrystusa nie może przegrać, ale jednocześnie Pan Jezus domaga się od nas mężnej, nieugiętej postawy. Abp Viganò może być jej przykładem.
"I chociaż wrogowie zaplanowali wszystko w najdrobniejszych szczegółach co najmniej dwadzieścia lat przed zwołaniem soboru, to byli tacy, którzy w swej naiwności liczyli na to, iż Bóg pokrzyżuje knowania modernistów, jak gdyby Duch Święty mógł działać przeciwko wywrotowej woli Innowatorów. W naiwność tę popadłem sam wraz z większością moich braci i hierarchów, którzy zostali ukształtowani i wychowani w przekonaniu, że pasterzom – a przede wszystkim papieżowi – należy się bezwarunkowe posłuszeństwo. Tak więc dobrzy katolicy z powodu źle rozumianego posłuszeństwa, słuchając bez zastanowienia swoich przełożonych, zostali nakłonieni do nieposłuszeństwa Chrystusowi właśnie przez tych, którzy tak jasno przestawili swoje zamiary. Nawet w tym przypadku jest oczywiste, iż zgoda na nauczanie soborowe nie zapobiegła odstąpieniu od odwiecznego Magisterium Kościoła. Wprost przeciwnie, odstąpienie to było jej logiczną i nieuniknioną konsekwencją".
Wydawnictwo 3DOM, Częstochowa 2020, s. 268
Autorytet Kościoła przejawiał się w tym, że pilnował, zachowywał, przekazywał i chronił Bożą prawdę, i w tym, że potępiał, zwalczał, i skutecznie gromił przeciwne Bożej prawdzie błędy.
Kościół w historii był Kościołem walczącym. Żyć – znaczyło głosić z mocą dogmat i potępiać przeciwne mu argumenty. Jeśli to potępienie miało być realne, a nie abstrakcyjne, musiało też wskazywać z całą mocą na ludzi, którzy te błędy przyjmowali i wyznawali.
Władza, która miała formalne umocowanie w urzędzie papieskim, władza piętnowania błędów stała się pierwszą ofiarą soboru. Jeśli władza nie działa, nie wskazuje, kto jest, a kto nie może być nauczycielem katolickim, zanika autorytet Kościoła i autorytet papieża.
Papieże mogą pozostać medialnymi celebrytami, ale gubią autorytet.
Prawda, której byli strażnikami, została zmuszona do milczenia. Dogmat już nie wiąże. Dogmat stał się opinią i poglądem. Nie otwiera bram do Nieba. Nie przenosi poza czas. Zamiast podlegać władzy Boga, świat ulega tyranii doczesności i włącza się w budowę globalnej, lepszej przyszłości.
Dogmat i tiara to książka o porzuceniu dogmatu, o paraliżu zasady dogmatycznej.
O zjawisku, które widać gołym okiem, kiedy jawni heretycy nie tylko są tolerowani, ale wręcz robią kościelne kariery, kiedy wielu biskupów chce błogosławić czynnych homoseksualistów, a siostry zakonne – bronić aborcji.
Nie da się głosić prawdy wiary bez potępienia jej przeciwieństwa. To relatywizacja aktu wiary. To w istocie subtelna i łagodna forma uśmiercenia dogmatu, coś jak eutanazja.
Nie wystarczy powiedzieć, że Chrystus jest Synem Bożym, zawsze trzeba dodać, że każdy, kto tak nie uważa, jeśli tylko nie znajduje się w stanie nieprzezwyciężonej niewiedzy, błądzi, okazuje Bogu nieposłuszeństwo, lekceważy Boży nakaz. Powiedzieć to pierwsze bez dodania tego drugiego, to nic nie powiedzieć.
Wydawnictwo FRONDA, Warszawa 2020, s. 496
17. Roberto de Mattei, Miłość do papiestwa a synowski opór wobec papieża w historii Kościoła.
Obszerny wybór felietonów i konferencji autorstwa prof. Roberta de Mattei pod wymownym tytułem Miłość do papiestwa a synowski opór wobec papieża w historii Kościoła. Włoski historyk pokazuje, że w dwutysiącletniej historii Kościoła nie wszyscy papieże byli godnymi następcami św. Piotra i że zawsze w takich wypadkach znajdowali się święci, którzy – z całym szacunkiem należnym urzędowi wikariusza Chrystusowego – sprzeciwiali się im w imię prawdziwej wiary, która zawsze jest ważniejsza od ślepego posłuszeństwa.
Czy papież może być publicznie karcony za swe naganne zachowanie? A może wierni powinni okazywać mu bezwarunkowe posłuszeństwo, usprawiedliwiając wszystkie jego wypowiedzi oraz działania, nawet jeśli są one w ewidentny sposób przyczyną zgorszenia?
W opinii niektórych, np. watykańskiego dziennikarza Andrei Torniellego, wyrażanie opinii sprzecznych z poglądami papieża jest dopuszczalne jedynie w rozmowach prywatnych, nie powinno się jednak robić tego publicznie. Nawet ta teza zawiera w sobie jednak potwierdzenie faktu o kluczowym znaczeniu, a mianowicie że papież nie jest nieomylny, o ile nie przemawia ex cathedra. W innym przypadku jego słów kwestionować nie można by nawet prywatnie – dopuszczalne byłoby jedynie pełne uległości milczenie. Z drugiej strony papież, który nie jest Chrystusem, ale jedynie Jego przedstawicielem na ziemi, może grzeszyć i popełniać błędy. Czy jednak istotnie prawdą jest, że może być napominany jedynie prywatnie, a nigdy publicznie?
fragment książki
Profesor de Mattei nie ma zwyczaju chowania głowy w piasek. Gdy po 2013 roku – roku abdykacji Benedykta XVI i wyboru Franciszka – zjawiska kryzysowe w Kościele weszły w szczególnie ostrą fazę, autor oddawanej do rąk Czytelnika książki otwarcie stawał w obronie katolickiej ortodoksji jako współsygnatariusz listów w tej sprawie, kierowanych przez katolickich uczonych z całego świata do papieża Franciszka od czasu synodu biskupów na temat rodziny z 2014 roku. Najgłośniejszym wyrazem tego zatroskania było „synowskie upomnienie” (Correctio filialis) z 2017 roku, po tym jak adhortacja Amoris laetitia „podłożyła bombę atomową pod katolickie nauczanie moralne” (prof. Joseph Seifert). Głośno protestował przeciw umieszczaniu pogańskich idoli w rzymskiej świątyni przy okazji tzw. Synodu amazońskiego.
prof. Grzegorz Kucharczykz Wprowadzenia do wydania polskiego
Wydawnictwo KEY4, Warszawa 2020, s. 228
Magisterium Kościoła (czyli jego Urząd Nauczycielski), Tradycja oraz sensus fidei (zmysł wiary) – ich wzajemne przenikanie się w ciągu dziejów tworzą oś książki prof. Roberta de Mattei wydanej staraniem wydawnictwa Key4, a zatytułowanej W obronie Tradycji. Autor z właściwą sobie erudycją wykazuje, że te dwa pojęcia – Kościół i Tradycja – są nierozerwalne, a każdy, kto występuje przeciwko Tradycji, atakuje również Kościół.
W tym miejscu właśnie de Mattei przynosi otuchę. Wielu katolików, co naturalne, ma tendencję, by upiększać i idealizować przeszłość. Wydaje im się, że dzieje Kościoła to historia bohaterów, świętych, ludzi pełnych ofiarności, oddania, pobożności. Dlatego nie stać ich na odważne stawienie czoła współczesnym błędom. Boją się, że spór o prawdę wywoła skandal, a ten zagrozi autorytetowi Kościoła. Tyle, że historia Kościoła to nie sielanka. To ciągłe zmagania. Tak było w epoce ariańskiej, kiedy to niewiele brakowało, by świat stał się heretycki. Tak było podczas sporów o naturę Chrystusa. Tak było podczas czarnego okresu Kościoła rzymskiego, na przełomie X i XI wieku. A co należy sądzić o okresie niewoli awiniońskiej czy wielkiej schizmie zachodniej? Czy aktów odstępstwa, zdrady, słabości i tchórzostwa nie było i później, w wiekach XIX i XX? Ależ były.
Paweł Lisicki
Podobnie jak wszechmocny Bóg odkupił nas nie za pomocą jakiegoś abstrakcyjnego systemu metafizycznego, ale poprzez burzliwą i długą historię [zbawienia], tak też uczynił On Kościół katolicki oraz jego doktrynę i życie rzeczywistością powierzoną apostołom i przekazaną przez nich kolejnym pokoleniom. Ktoś może mieć katechizm, który został ułożony w taki sposób, jakby spadł z nieba wraz ze swą obiektywną i ponadczasową zawartością (w przypadku katechizmu jest to bez wątpienia styl bardzo stosowny), ale wiara jest żywą rzeczywistością złożoną w ręce pewnych ludzi i następnie nam przekazaną. W szerszym sensie całość Objawienia – w tym Pismo Święte – stanowi część Tradycji. Również Pismo Święte zostało przekazane Kościołowi, który z kolei przekazał je nam.
Peter A. Kwasniewski Ph.D.
Wydawnictwo KEY4, Warszawa 2020, s. 192
NON POSSUMUS...Niezgoda, której uczy Kościół to dzieło głośnych i wyrazistych publicystów oraz pisarzy katolickich, którzy zmierzyli się z tematem relatywizmu w nauczaniu Kościoła. Autorzy (m.in. Paweł Lisicki, Paweł Milcarek, ks. Tadeusz Isakowicz Zalewski, o. Jacek Salij, Marek Jurek, Tomasz Rowiński, Jan Żaryn, ks. prof. Waldemar Chrostowski, ks. dr. Robert Skrzypczak, Grzegorz Kucharczyk etc.) w kilkunastu bardzo mocnych wywiadach rozmawiają o wierze, o Kościele, o moralności, o chrześcijanach. Każdy rozdział ma swój aspekt: raz jest to ustalenie granicy co w wierze jest obowiązujące, a co dowolne; innym razem - czy źródła wiary (Pismo Św. Tradycja, etc.) zmienia się; kiedy indziej - czy Kościół ma być raczej podobny do świata czy niepodobny...
Wydawnictwo Demart, Warszawa 2020, s. 350
Abp. Marcel Lefebvre przez całe życie wyrażał zachwyt nad niewyczerpanymi bogactwami, które nasz Pan Jezus Chrystus pozostawił swojemu Kościołowi w testamencie, mówiąc do apostołów: "To czyńcie na moją pamiątkę". Ten szczyt miłości, odnawiany codziennie na naszych ołtarzach stał się centrum jego życia i apostolatu. Abp. Lefebvre był przekonany, że Msza św. jest sercem Kościoła. Głosił więc rozliczne kazania, rekolekcje i wykłady duchowe, przekazując zawsze miłość do świętej ofiary Mszy. Aby móc lepiej rozważać to wielkie misterium, zebraliśmy w tym tomie liczne fragmenty jego mów oraz pism, które po połączeniu i pogrupowaniu, tworzą bardzo bogaty komentarz do liturgii Mszy św., jej istoty, struktury, poszczególnych tekstów liturgicznych, gestów kapłana czy też przedmiotów kultu. Ich lektura pozwoliła na nowo odkryć ów skarbiec którym jest święta ofiara Mszy, skarbiec dla wielu ukryty.
Wydawnictwo Te Deum, Warszawa 2020, s. 496
Benedykt XVI pyta w książce co jest zgodne z duchem liturgii? Ksiądz i wierni razem zwróceni ku Panu czy ksiądz i wierni patrzący na siebie? Cisza modlitewna czy głośne recytacje? Muzyka sakralna czy piosenki do gitary? Uświęcony obrzęd czy atmosfera i spontaniczność? Zachowanie kanonu modlitwy czy swobodna twórczość? Święte obrazy czy puste ściany? Na ołtarzu krucyfiks czy tylko mikrofon? Przed Panem na klęczkach czy na stojąco? Życiowy rozwój form czy rewolucyjna modernizacja?
Książka została przyjęta w świecie jako zarys odbudowy liturgii katolickiej i zaproszenie do szkoły modlitwy W przedmowie do wydania polskiego kardynał Ratzinger napisał, że "Książka ta została przyjęta z radością i wdzięcznością szczególnie przez młode pokolenie. Mam nadzieje, że także w Polsce przyczyni się ona do coraz głębszego rozumienia i przeżywania owego spotkania między Bogiem i nami, ludźmi, które podarowane nam zostało w liturgii Kościoła". Duch liturgii, tak bardzo różny od ducha czasu, to arcyciekawa książka o naszej modlitwie i o liturgii, która, jak przypomniał Sobór Watykański II, stanowi "źródło i szczyt życia Kościoła". Albumowe wydanie "Ducha liturgii" z fotografiami z benedyktyńskiego Opactwa Matki Bożej w Fontgombault (Francja), gdzie przed laty Joseph Kard. Ratzinger mówił o teologii Ofiary i celebrował uroczystą Mszę „trydencką”, otrzymało nagrodę "Feniksa" na Targach Książki Katolickiej za głębokie rozmyślania, piękną formę i mistyczne zaproszenie do modlitwy.
Kto chce naprawdę zrozumieć myśl obecnego papieża Benedykta XVI, powinien poznać jego refleksje i troski dotyczące liturgii. Do kwestii godnego celebrowania "działa Bożego” podchodzi on bowiem z zaangażowaniem właściwym zarówno dla nauczania Soboru Watykańskiego II (który nazwał liturgię "źródłem i szczytem” życia Kościoła), jak i dla szczególnie bliskiego Ojcu Świętemu ducha benedyktyńskiego (zgodnie z którym niczego nie należy stawiać ponad kult Boży). Jest to również sprawa, którą od lat traktuje jako jeden z najbardziej nabrzmiałych problemów. "jestem przekonany - pisał przed laty w swych wspomnieniach - że kryzys Kościoła, jaki obecnie przeżywamy, zależy w dużej mierze od rozkładu liturgii...”
Wydawnictwo Dębogóra, Dębogóra 2005, s. 250
Reforma liturgii rzymskiej – organiczny rozwój czy destrukcja? to klasyczna już praca niemieckiego liturgisty ks. Klausa Gambera, wysoko cenionego m.in. przez Benedykta XVI. Choć napisana przed 40 laty, dotyczy spraw, które nadal są aktualne. Czy Paweł VI dobrze postąpił, zmieniając starożytną liturgię katolicką? Dziś widać coraz wyraźniej, również u nas w Polsce, że posoborowa reforma nie przyniosła dobrych owoców; ks. Gamber pokazuje, że ten jej opłakany rezultat był jasny od samego początku.
Wydawnictwo Key 4, Warszawa 2020, s. 168
23. Ks. Grzegorz Klaja. Msza Święta w nadzwyczajnej formie rytu rzymskiego.
To, z czym mieliśmy do czynienia po soborze, było czymś zupełnie innego rodzaju: w miejsce liturgii stanowiącej owoc rozwoju pojawiła się liturgia sfabrykowana. Porzuciliśmy owoc organicznego, żywego procesu wzrostu oraz rozwoju w ciągu wieków i zastąpiliśmy go […] gotowym fabrykatem, wątpliwej jakości produktem stworzonym dla potrzeb chwili. Gamber, obdarzony przenikliwością prawdziwego proroka oraz odwagą prawdziwego świadka, protestował przeciwko temu fałszerstwu – a dzięki swej niewiarygodnie bogatej wiedzy niestrudzenie ukazywał nam żywą pełnię prawdziwej liturgii.
kard. Joseph Ratzinger
Faktycznie trudno wyobrazić sobie jednak coś, co doprowadzi do większych podziałów niż właśnie liturgia, którą ta książka poddaje krytyce. Jak najszersze rozprowadzanie i publikowanie tej książki jest rzeczą najwyższej wagi, będzie ona bowiem pomocna w przełamaniu bariery milczenia, za którą hierarchia kościelna skrywa poważne błędy w ocenie sytuacji, jakie popełniono pod sztandarem odnowy liturgicznej.
Michael Davies
Żyjemy w czasach powszechnego porzucania wiary. Coraz głośniej rozlega się wołanie, aby ratować to, co jeszcze zostało do uratowania. Choć może to zabrzmieć paradoksalnie, prawdziwie „nowoczesnymi” w naszym Kościele nie są dziś tzw. progresiści, którzy chcą porzucić zwyczaje wykształcone z biegiem czasu i zastąpić je wątpliwej wartości eksperymentami, ale raczej „konserwatyści”, którzy uznają wartość tradycji Kościoła i są wrażliwi na potrzeby duszpasterskie.
fragment książki
Wydawnictwo Key 4, Warszawa 2020, s. 168
Książka dla wiernych i kapłanów, którym przybliża własne dziedzictwo liturgiczne Kościoła rzymskokatolickiego, a poprzez to pozwala lepiej zrozumieć liturgię, nie tylko tę starszą, ale również tę odnowioną. Do publikacji dołączony jest audiobook na płycie CD z pełnym tekstem książki.
Msza Święta w nadzwyczajnej formie rytu rzymskiego skierowana jest do osób, które systematycznie czy okazyjnie pragną uczestniczyć we Mszy św. trydenckiej. Książka pomaga w bardziej świadomym udziale w liturgii. Jest przewodnikiem prowadzącym w głąb misterium.
Jednak publikacja nie jest skierowana tylko do osób zainteresowanych uczestnictwem w tradycyjnej liturgii. Jest przydatna szerokiemu gronu wiernych i kapłanów. Pozwala poznać i przybliża własne dziedzictwo liturgiczne Kościoła rzymskokatolickiego, a poprzez to lepiej zrozumieć odnowioną liturgię. Czytelnicy – jak pisze autor – „zrozumieją wiarę naszych dziadków i pradziadków”.
W publikacji poruszane są ważne zagadnienia m.in.: sens ustawienia celebransa „tyłem do ludzi”, znaczenie języka łacińskiego podczas liturgii, rozumienie symboliki obrzędów czy kościoła obecnie zanikłe w zbiorowej czy indywidualnej świadomości.
Książka stanowi również ważny głos refleksji nad relacją, jaka zachodzi czy winna zachodzić pomiędzy starszą formą liturgii rzymskiej a odnowioną. Szuka odpowiedzi na pytanie o miejsce i rolę tradycyjnej liturgii w czasach po Soborze Watykańskim II.
Wywód jest rzeczowy, ukazujący zagadnienia z różnych perspektyw. Autor podejmuje problematykę, posługując się językiem żywym, obrazowym i przekonywającym. Tę książkę dobrze się czyta.
Sądzę, że lektura tej książki księdza Klaji posłuży uczestnikom nie tylko Mszy świętej starożytnego rytu rzymskiego, ale i liturgii sprawowanej w formie soborowej odnowy – ks. prof. Stefan Koperek CR
Chcę w miarę przystępny sposób przybliżyć niekiedy trudne, a dla współczesnego człowieka czasem zupełnie utracone znaczenia idei, obrzędów, gestów i znaków liturgicznych – Autor
Ks. dr Grzegorz Klaja – kapłan diecezji bielsko-żywieckiej, doktor teologii z zakresu liturgiki w Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie (Sakralność świątyni chrześcijańskiej, Kraków 2008 r.); tradycyjny ryt rzymski poznał od strony praktycznej w parafii św. Bedy Czcigodnego w Londynie (09.2010–07.2011 r.). Absolwent Podyplomowego studium muzeologicznego na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie 2012 r., w latach 2011-2017 dyrektor Muzeum Diecezjalnego w Bielsku-Białej, diecezjalny konserwator zabytków architektury i sztuki kościelnej 2014-2015; od 2011 moderator i opiekun grup wiernych związanych z łacińską tradycją Kościoła w diecezji bielsko-żywieckiej, obecnie pełni funkcję proboszcza parafii św. Barbary w Bielsku- Białej, autor publikacji i artykułów.
Książka posiada Imprimatur.
Wydawnictwo Dębogóra, Dębogóra 2019, s. 320 w tym24 kolorowe
24. Marcin z Kochen, Wykład Ofiary Mszy Świętej
Jakże potrzeba nam dzisiaj podręcznika Mszy Wszechczasów, tak konkretnego, jasnego, prostego i zrozumiałego, z wieloma cytatami Ojców Kościoła, świętych, przykładami pobożnych ludzi praktykujących słuchanie Mszy Świętej. „Wykład…” jest wielką pomocą dla tych wszystkich przestraszonych i zagubionych w świecie, w którym promuje się życie bez Boga. Da siłę tym, którzy mają dość pustego życia i strachu, a chcą wejść w żywą i zawsze interesującą relację ze Zbawicielem. Kto pozna Pana w Jego Ofierze na krzyżu i zmartwychwstaniu, nigdy się Nim nie znudzi i zapewni sobie życie wieczne.
ks. Kalikst Stanisław Zacharuk
Choć „Wykład Ofiary Mszy Świętej” Marcina z Kochem po raz pierwszy został wydany ponad 100 lat temu, to nie stracił na aktualności, tak jak nie zdezaktualizował się sens uczestnictwa w Przenajświętszej Ofierze Jezusa Chrystusa. Autor, opierając się na Tradycji Kościoła, Piśmie Świętym, dokumentach papieży, świadectwach świętych i mistyków żyjących w różnych okresach historii Kościoła, ukazuje piękno i przedziwną Tajemnicę Miłość Boga do człowieka.
Wydawnictwo 3DOM, Kraków 2020, s. 240
25. Ks. Józef Mrozowski, Msza Święta i tajemnice życia Zbawiciela.
Przeżywaj Mszę Świętą Wszechczasów w wyjątkowy sposób! Ta krótka, ale jakże praktyczna książka udowadnia, że każdy, nawet najmniejszy ruch czy gest kapłana w czasie Mszy Świętej, ma swój głęboki sens i znaczenie. Dzięki tej publikacji Czytelnik będzie bardziej świadomy, co w danej chwili dzieje się na ołtarzu.
Zbawiciel przez ręce kapłana, ukryty pod postaciami Eucharystycznymi, odnawia na ołtarzu wszystkie tajemnice swego życia. Innocenty III papież, w swoim słynnym dziele o Mszy świętej, twierdzi, że porządek odprawiania Mszy świętej jest tak prześlicznie ułożony, iż wszystkie sprawy zdziałane przez Jezusa Chrystusa lub też dotyczące Jego osoby, są tam uwzględnione, zacząwszy od Wcielenia, a skończywszy na Wniebowstąpieniu. Te wszystkie tajemnice przedstawione są w słowach lub ceremoniach, wykonywanych przez kapłana.
Ceremonie, towarzyszące odprawieniu Mszy świętej, podzieliliśmy na trzy części, ponieważ odnoszą się one do głównych okresów z życia Zbawiciela. Pierwsza część trwa od Introitus do Credo i zawiera w sobie trzydzieści trzy lata Zbawiciela aż do ustanowienia Eucharystii. Druga część ciągnie się od Credo do Pater noster i stawia przed naszymi oczyma różne okoliczności z Jego męki. Wreszcie ostatnia część trwa od Pater noster do końca ostatniej Ewangelii i zawiera tajemnice Jego życia chwalebnego.
Fragment książki
26. Dariusz Rozwadowski, Marsizm kulturowy. 50 lat walki z cywilizacją zachodu.
Marksistowskie, bolszewickie, antyludzkie idee są dziś narzucane społeczeństwom zachodnim nie tylko za pośrednictwem mediów, kina i teatru, szkoły i uniwersytetu, ale także za pomocą stanowionego prawa, przez instytucje od wieków cieszące się ogromnym autorytetem, które w sposób niezauważalny dla milionów ludzi zostały przejęte i przebudowane przez marksistów kulturowych, by służyć rewolucji. Jak do tego wszystkiego doszło? Na jakim etapie rewolucji jesteśmy? Co nas jeszcze czeka? O tym jest ta książka.
(…) Rewolucja kulturowa prowadzona przez marksistów od lat 60. XX wieku doprowadziła do dramatycznych spustoszeń w łonie cywilizacji zachodniej. Na naszych oczach odbywa się marsz w kierunku totalitaryzmu. Zdobycie kultury zgodnie z wytycznymi Antonia Gramsciego, a następnie przekształcenie jej przez zaaplikowanie destrukcyjnych treści stworzonych przez szkołę frankfurcką – okazało się strategią genialną. Marksiści kulturowi w sposób pokojowy niemal doszczętnie zniszczyli cywilizację łacińską. Skutecznie zanegowali istnienie prawa naturalnego i prawdy obiektywnej, co doprowadziło do zrównania dobra i zła, prawdy i kłamstwa, grzechu i cnoty. Wszystkie zachowania, postawy, wartości od wieków uznawane za gorszące, niemoralne i wyniszczające ludzką psychikę – zostały usankcjonowane prawnie. Z kolei obrońcy tradycyjnego porządku świata są piętnowani, skazywani na ostracyzm, a nawet poddawani szykanom w świetle prawa rzekomo zwalczającego tzw. mowę nienawiści.
Fragment książki
Dariusz Rozwadowski (ur. 1984) – historyk, nauczyciel historii, wiedzy o społeczeństwie i wychowania fizycznego, trener piłki nożnej UEFA A, działacz sportowy. Ukończył studia historyczne na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Specjalizuje się w historii Kościoła. Od 10 lat zaangażowany w pracę z dziećmi i młodzieżą. Absolwent poznańskiej AWF, skończył kursy trenerskie, animator sportu, społecznik.
Wydawnictwo Prohibita, Warszawa 2018, s. 320
27. Pitirim A. Sorokin, Amerykańska rewolucja seksualna.
W swoich pracach Sorokin dał się poznać nie tylko jako wnikliwy analityk współczesnej cywilizacji, ale również jej przenikliwy jej krytyk, dostrzegający w pozornie mało znaczących przemianach kulturowych zapowiedź dużo głębszych i trudnych do odwrócenia trendów, które w przyszłości mogą doprowadzić cywilizację Zachodu do upadku. Jego szczególny niepokój budziło zjawisko, które określił mianem „rewolucji seksualnej”, prowadzącej do coraz głębszej seksualizacji wszystkich sfer kultury. Skutkiem tej seksualizacji jest pozwolenie ludziom na to, aby kierowali się jedynie swoimi zwierzęcymi, pierwotnymi popędami i namiętnościami, co czyni ich łatwym łupem manipulacji i propagandy, niszcząc przy okazji tradycyjne więzi międzyludzkie (zwłaszcza rodzinne), miłość zaś sprowadzając do rodzaju wymiany handlowej, polegającej na wzajemnym świadczeniu sobie usług seksualnych.
Mimo sławy na całym świecie i tłumaczeń na dziesiątki języków, w Polsce prace Sorokina pozostają w zasadzie nieznane i prócz tłumaczenia jego wczesnej, mało reprezentatywnej książki Ruchliwość społeczna, brakuje przekładów jego najważniejszych dzieł. Przyczyny tego mogą być różne, jedną z nich może być fakt, że Sorokin przyjmuje szeroką, interdyscyplinarną perspektywę w socjologii, nie ograniczając się do suchych statystyk, lecz wyciągając ze swoich badań głębsze wnioski, dotyczące natury i przyszłości naszej cywilizacji. Te wnioski również mogą być powodem jego ignorowania w środowiskach naukowych, Sorokin bowiem przedstawia zagrożenia płynące z opartej na marksizmie rewolucji kulturowej, której pierwsze objawy diagnozował w USA już w latach pięćdziesiątych, ukazując, w jaki sposób kult postępu, techniki i – ogólnie – ideologii Oświecenia niszczy trwały ład, na którym oparta była cywilizacja łacińska.
Prezentowane wydanie książki The American Sex Revolution oparte jest na pierwszym wydaniu amerykańskim Porter Sargent Publisher, Boston 1956, w serii An Extending Horizons Book.
Wydawnictwo Wektory, Wrocław 2020, s. 352
Rebelia. Kościół katolicki i kulturowa rewolucja to książka o ostatecznym cywilizacyjnym starciu między Kościołem katolickim a Oświeceniem – wojnie rozgrywającej się na naszych oczach od przeszło sześćdziesięciu lat. Atak wrogów Kościoła, według E. Michaela Jonesa, skupił się na trzech głównych obszarach: edukacji; publicznej promocji nieprzyzwoitości; demontażu pojęć takich, jak tradycyjny model rodziny i seksualności. Autor ukazuje, jak doszło do stworzenia nowej wywrotowej broni – ideologii kontrolowanego rozbudzania libido, która, w myśl jej twórców, ma doprowadzić ostatecznie do powszechnej laicyzacji. Książka jest dobrą analizą negatywnej roli, jaką w tej wojnie odegrały świeckie sądy, kościelne uczelnie oraz owoce, które przyniósł światu Sobór Watykański II.
Jones opisuje przebieg katolickich bitew z mediami i ośrodkami kultury masowej, zwłaszcza z Hollywood, ujawnia także źródła i scenariusze rebelii, która przeniosła się na łono samego Kościoła. Fundament, na którym opiera się działająca w Kościele piąta kolumna, to według autora książki tzw. amerykanizm – ideologia próbująca pogodzić mistyczne Ciało Chrystusa na ziemi z koncepcją idealnego, liberalnego państwa, którym miałyby być Stany Zjednoczone Ameryki. Idea ta, potępiona jeszcze przez papieża Leona XIII w Testem Benevolentiae Nostrae, wróciła niepostrzeżenie po Soborze Watykańskim II, ukradkiem zaabsorbowana przez rzymskokatolickie magisterium, stała się powodem jego niebezpiecznego rozdwojenia.
E. Michael Jones (ur. 1948), amerykański pisarz, wykładowca, komentator, wydawca periodyku „Culture Wars”. W swoich publikacjach demaskuje nowoczesne ideologie, które pod hasłami emancypacji i wyzwolenia usiłują wprowadzić nowy rodzaj totalitarnej kontroli. W Polsce ukazały się jego książki: Libido dominandi, Zdeprawowani moderniści, Jałowy pieniądz oraz Gwiazda i krzyż.
Wydawnictwo Wektory, Wrocław 2019, s. 240
Wstrząsająca, odważna książka, w której ks. Dariusz Oko, profesor Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, podejmuje próbę rzucenia światła na działającą w Kościele homoseksualną lawendową mafię, która niczym ukryta choroba toczy organizm Kościoła. To zło, z którego wynikają nadużycia nie tylko seksualne, wiąże się z odrzuceniem wiary i świadomym wyborem grzechu, dewastującego Kościół od wewnątrz. Stąd tak ogromnie ważną sprawą jest kwestia zdemaskowania tej mafii, obrony przed jej jawnymi i zakulisowymi działaniami oraz znalezienia właściwego remedium na tę chorobę – chodzi o oczyszczenie Kościoła, który ma światu nieść światło Chrystusa, a nie skrywać w mroku oparów grzechu i zła ludzi, którzy wiarę zamienili na doczesne, chwilowe przyjemności, bogactwa, korzyści, wpływy i władzę.
Książka księdza profesora Dariusza Oko to punkt zwrotny w oczyszczaniu Kościoła z homoseksualnych klik.
ks. Marek Dziewiecki
Potrzeba krzyku, gniewu i wstrząsu. Toteż gniewna i wstrząsająca jest ta książka, bo to jedyna postawa, jaką w tej sytuacji może przyjąć odpowiedzialny ojciec i autentyczny kapłan.
ks. Robert Skrzypczak
Książka księdza profesora Dariusza Oko z przenikliwością i odwagą intelektualną sięga nie powierzchni, ale istoty choroby.
Paweł Lisicki
Ks. Dariusz Oko, ur. 1960, kapłan archidiecezji krakowskiej, dr teologii oraz dr hab. filozofii, prof. UPJP2, kierownik Katedry Kultury Wydziału Filozoficznego Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie. Przez 35 lat kapłaństwa zaangażowany równolegle w pracę naukową i duszpasterstwo (jako rezydent w parafiach polskich i zagranicznych). Wieloletni duszpasterz studentów i duszpasterz służby zdrowia. Kształcąc się, pielgrzymując i służąc wiernym, około 10 lat spędził za granicą poznając ponad 70 krajów na wszystkich kontynentach. Najlepiej zna Niemcy, w których studiował i pracował przez 7 lat. Znany także z działalności publicystycznej i medialnej, zwłaszcza z krytyki homoherezji i ideologii gender.
Wydawnictwo AA, Kraków 2020, s. 288
Od czasu rewolucji francuskiej, poprzez ideologie tworzone w XIX wieku, rewolucję sowiecką i dwie wojny światowe ten nurt dążący do zniszczenia Zachodu zyskał na sile, zarówno politycznej, jak i ekonomicznej. W ostatnich dekadach możemy dostrzec jego szybko rosnącą przewagę nad siłami pragnącymi zachować tradycyjne wartości. Jesteśmy świadomi tego, jak zachodnia cywilizacja popełnia spektakularne samobójstwo.
31. Bł. Ks. Roman Archutowski, Historia Koścoła Katolickiego dla młodzieży.
Myliłby się jednak ten, kto sądziłby, że proces ten ma charakter spontaniczny i jest efektem naturalnego starzenia się cywilizacji. Bliższe badania pokazują, że jest wręcz przeciwnie. Proces niszczenia cywilizacji zachodniej został starannie zaplanowany i jest konsekwentnie realizowany. Krok po kroku urzeczywistnia się cele, które wytyczone zostały już wieki temu. Intelektualny wirus, który niszczy nasz świat, nie powstał naturalnie, lecz został zaszczepiony w osłabionym organizmie i teraz, kawałek po kawałku, dewastuje go, zaburzając jego funkcje życiowe.
Wydawnictwo Wektory, Wrocław 2020, s. 332
Wznowienie jednego z najpopularniejszych podręczników dla młodzieży z okresu dwudziestolecia międzywojennego. Panorama całej historii Kościoła podana w prosty i zarazem popularyzatorski sposób może zachęcić kolejne młode pokolenie do głębszego poznania historii Kościoła, jaką była ona naprawdę.
****
Kościół katolicki w myśl Jezusa Chrystusa spełnia potrójną działalność: ludzi naucza, uświęca i nimi rządzi. W ciągu swych dziejów przy wykonywaniu tej pracy miał on wiele trudności: miał przeciwników swej nauki lub jej fałszywych tłumaczów; miał nie zawsze godnych przedstawicieli – kapłanów, biskupów, a nawet papieży; spotykał się z wrogimi sobie dążnościami państw. Wszystkie te trudności Kościół przezwyciężył: niebezpieczne kiedyś herezje dziś zaledwie są znane, potężne państwa upadły; Kościół natomiast ze swymi zasadami trwa i zadaniom swym pozostaje wierny. To jego zwycięstwo nie jest wyłączną zasługą wysiłków ludzkich; często bowiem ludzie przez swe czyny utrudniali Kościołowi wykonanie jego misji; jest ono zwycięstwem idei Chrystusowej, świadczy o żywotności chrystianizmu, przekonywa o prawdzie słów św. Pawła: Chrystus zwycięża, króluje, rozkazuje.
Bł. Ks. Roman Archutowski urodził się w 1882 r. w Karolinie, w rodzinie ziemiańskiej. Po ukończeniu gimnazjum w Pułtusku wstąpił do seminarium duchownego w Warszawie. Święcenia kapłańskie otrzymał w 1904 roku. Po kilku latach został prefektem w Gimnazjum Realnym i Prywatnym Św. Stanisława Kostki. Miał ogromny talent pedagogiczny i łatwość nawiązania kontaktu z młodzieżą. W 1925 roku został dyrektorem tego gimnazjum. Był autorem podręcznika historii Kościoła dla szkół średnich, który w okresie dwudziestolecia międzywojennego doczekał się kilkunastu wydań i obecnie zostaje wznowiony. Interesowała go szczególnie historia Kościoła, ale był również autorem ponad dwustu haseł do Podręcznej encyklopedii katolickiej. W 1940 roku został rektorem seminarium warszawskiego. W 1942 roku został aresztowany i osadzony na Pawiaku. Po miesięcznych torturach zwolniono go, ale w tym samym roku ponownie uwięziono, gdzie był maltretowany przez służbę więzienną, gdyż nie zamienił sutanny na ubranie cywilne. W marcu 1943 roku został przewieziony do obozu koncentracyjnego na Majdanku, gdzie po roku zachorował na tyfus plamisty i zmarł w Niedzielę Palmową, 18 kwietnia 1943 roku.
Jan Paweł II beatyfikował go w gronie 108 męczenników II wojny światowej w 1999 roku.
Wydawnictwo Prohibita, Warszawa 2017, s. 352
32. Bartosz Ćwir, W obronie wypraw krzyżowych.
33. Vittorio Messori, Opinie o Jezusie. 
34. Św. John Henry Newman, Apologia pro vita sua.
35. Święta Brygida Wielka, Objawienia
36. Św. Augustyn, Wyznania
37. Św. Cyprian z Kartaginy, Dziełka pobożne.
O średniowiecznych krucjatach napisano wiele książek, w których aż roi się od jawnych i celowych kłamstw, mniej lub bardziej świadomych przeinaczeń oraz uprzedzeń, kompletnie nie oddających ducha idei krucjatowej, wreszcie zawierających tezy i konkluzje, które służą jedynie jako amunicja przeciwnikom Kościoła. Książka, którą oddajemy do rąk czytelników, ma przyczynić się do odrzucenia usankcjonowanych polityczną poprawnością krucjatowych paradygmatów (katolicy najeżdżali i masowo mordowali, katolicy pod groźbą śmierci nawracali innowierców, katolicy łupili wszystko i wszystkich, rycerze to byli zwykli bandyci, krucjaty to po prostu masowe ludobójstwo ze strony chrześcijan, itp., itd.).
Czym były zatem naprawdę krucjaty? Jaki był ich prawdziwy cel? Dlaczego nie można ich uznać za katolicką agresję?
Po lekturze książki Bartosza Ćwira poznasz odpowiedzi na powyższe, idące pod prąd obecnym prądom intelektualnym, pytania.
Bartosz Ćwir (ur. w 1992 roku), absolwent historii na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim Jana Pawła II w Lublinie. Laureat wielu konkursów literackich. Zadebiutował w styczniu 2013 na łamach e-zina „Fahrenheit” tekstem W cieniu templariuszy, podejmując po raz pierwszy problematykę wypraw krzyżowych. W dalszych latach publikował artykuły o tematyce historycznej w takich czasopismach, jak „QFant” czy „Libertas”. Aktywny publicysta. Prowadzi własny kanał na YouTube poświęcony tematyce gier wideo (GalzagGaming).
Wydawnictwo Prohibita, Warszawa 2019, s. 278
"Pośród ludzi dobrze wychowanych nie rozmawia się wcale o Jezusie. Jak wszystko co dotyczy rzeczy najbardziej skrytych, Jezus należy do tych tematów, które zmrażają wytworną konwersację. Przez zbyt wiele wieków trwały święte dziwactwa. Zbyt często ukazywano Nazarejczyka sentymentalnego i śmiesznego, z długimi włosami blond i niebieskimi oczyma. A jednak na przestrzeni dziejów ludzkich tylko Jemu, bez żadnego pośrednictwa, przypisywano imię samego Boga. I niewielu wie, że co do Jezusa wypowiedziano już wszystkie możliwe hipotezy, że zarzuty zostały obalone, potem na nowo powstawały, znów je odrzucano, i tak w nieskończoność.
Książka jest owocem ponad dziesięciu lat poszukiwań i refleksji autora. Została napisana przez dziennikarza, ale z "naukowym zacięciem", a specjaliści w tej dziedzinie przyjęli ją życzliwie.
Od pierwszego wydania książki w 1976 r. do dziś sprzedano na terenie Włoch ponad milion jej egzemplarzy. Ukazało się dwadzieścia przekładów na obce języki i jeden scenariusz filmowy. I to jeszcze nie wszystko...
Wydawnictwo M, Kraków 2019, s. 296
„Apologia. Pro Vita Sua” to opowieść o drodze do Rzymu anglikańskiego pastora, o XIX-wiecznym anglikanizmie, o próbach odkrywania jego katolickich źródeł i o poszukiwaniu prawdy. Choć jest głęboko zanurzona w historii Wielkiej Brytanii i Kościoła Anglii, jednocześnie opowiada o współczesnym chrześcijaństwie i katolicyzmie. Spory, jakie rozrywają obecnie chrześcijaństwo, mają swoje źródło właśnie w XIX-wiecznych debatach.
John Henry Newman (1801-1890) – teolog, filozof, kaznodzieja. W młodości duchowny protestancki, jeden z twórców ruchu oksfordzkiego zmierzającego do nadania anglikanizmowi bardziej katolickiego oblicza. Po wieloletnich studiach nad rozwojem doktryny chrześcijańskiej i nauczaniem Ojców Kościoła, w 1845 roku konwertował na katolicyzm. Następnie przyjął święcenia kapłańskie i założył oratorium, członkiem którego pozostał do końca życia. Był twórcą i pierwszym rektorem Uniwersytetu Katolickiego w Dublinie, redaktorem pisma „Rambler”, znanym apologetą katolicyzmu. W 1879 roku papież Leon XIII wyniósł go do godności kardynalskiej. Jego najważniejsze prace o rozwoju doktryny chrześcijańskiej, to Apologia pro vita sua oraz Logika wiary.
Wydawnictwo Fronda, Warszawa 2020, s. 432
Św. Brygida (1303 – 1373) miała doświadczać mistycznych spotkań z Jezusem i Matką Bożą już jako dziecko. Objawienia te otrzymywała bądź w stanie ekstazy, bądź w stanie świadomości tego wszystkiego, co się działo wokół niej i w niej. Widziała obrazy i słyszała słowa. Czasem były to tzw. wewnętrzne oświecenia umysłu – bez pośrednictwa czegokolwiek z dziedziny poznania zmysłowego. Pozwalały jej one zrozumieć właściwy sens obrazów, symboli czy dźwięków.
Mimo tych doświadczeń i pragnienia życia kontemplacyjnego posłuszna woli ojca wyszła za mąż. Przykład jej życia przemienił również jej męża i dzieci. Siła oddziaływania św. Brygidy sięgała jednak dalej niż najbliższa rodzina – wpływała na życie europejskich dworów, negocjowała w czasie wojen, wywierała nacisk na papieża.
Najbardziej znane widzenie św. Brygidy dotyczy tzw. Tajemnicy Szczęścia – obietnic złożonych przez Jezusa wobec tych, którzy będą praktykować zalecone w objawieniu modlitwy. Jest to jednak zaledwie wąski wycinek tego, co zostało jej przekazane i co zostało spisane. spisane przez jej sekretarzy. W mistycznych spotkaniach z Jezusem św. Brygida doznawała wizji czasów ostatecznych, znajdowała odpowiedzi na nurtujące ją pytania, otrzymywała wyjaśnienia dotyczące kwestii teologicznych oraz wskazówki i pouczenia związane z codziennym życiem i praktykami religijnymi.
Wydawnictwo M, Kraków 2019, s. 544
Jedno z największych dzieł klasyki światowej literatury w nowym przekładzie prof. Stanisława Stabryły!
Wyznania, najważniejsze dzieło św. Augustyna z Hippony, przez stulecia stanowiły duchowy przewodnik dla niezliczonych rzesz czytelników i uformowały wielu świętych Kościoła katolickiego. To zapis filozoficzno-teologicznych dociekań autora, który przeszedł drogę od sceptycyzmu do głębokiej wiary chrześcijańskiej. Przede wszystkim jednak znajdziemy w tej książce historię nawrócenia św. Augustyna oraz świadectwo jego walki duchowej.
Siedziba mojej duszy jest zbyt ciasna, abyś mógł do niej wejść. Powiększ ją. Grozi zawaleniem. Podeprzyj ją. Niejedno w niej razi Twoje oczy: nie kryję tego i wiem o tym. Lecz kto o nią zadba? Lub do kogo innego zawołam: „oczyść mnie od mych ukrytych grzechów, a od cudzych zachowaj Twojego sługę, Panie!”?
fragment
Wydawnictwo Esprit, Kraków 2020, s. 488
Niniejsza książeczka zawiera pisma św. Cypriana, jednego z najstarszych ojców Kościoła, który żył i pisał w III wieku wśród ognia prześladowań. Swoje życie i naukę opieczętował męczeństwem. Jego pisma oświecały Umysły, tak że późniejsi ojcowie: św. Augustyn, Św. Hieronim, z największą czcią o nich mówią. Ale jeszcze bardziej dziełka te zagrzewały serca i podnosiły je do Boga.
Spis treści:
- Słowo wstępne
- O śmiertelności
- O uczynkach miłosiernych i jałmużnie
- O cierpliwości O modlitwie Pańskiej
Wydawnictwo Theophilus, Warszawa 2018, s. 195
Autorem dziełka o pokorze jest Dom Sans od św. Katarzyny, Francuz, generał zakonu Cystersów, który żył przy końcu XVI wieku i ułożył je dla swoich braci zakonnych. Wkrótce jednak około roku 1626 wydano je z małymi zmianami dla użytku wiernych, a dzisiaj liczy już do 140 wydań w różnych językach. Już to samo świadczy o wielkiej jego pożyteczności i wziętości. Tłumaczeń polskich już wyszło kilka; w tej jednak formie, w jaką je ujął i wydał po włosku szczęśliwie rządzący Kościołem Ojciec św. Leon XIII, kiedy jeszcze był biskupem w Perugii, wychodzi po raz pierwszy tłumaczone w swych dodatkach z autoryzowanego przekładu niemieckiego, które wyszło u Herdera w Gryburgu roku 1888 (...) Wielce to małe dzieło jest przydatne na dzisiejsze czasy i obfity owoc przynieść zdolne ludziom wszystkich stanów. To było bodźcem do wydania niniejszego.
Wydawnictwo Pardwa, Warszawa 2019, s. 98
Książka "Życie w zjednoczeniu z Maryją", nad którą o. Neubert pracował przez 50 lat, była uważana przez jej autora za najważniejsze z jego dzieł. W przystępny dla czytelnika sposób o. Neubertprzekłada nauczanie Kościoła dotyczące Matki Bożejna szereg praktycznych porad i wskazówek ułatwiających życie w pełnej z Nią jednością.. Przywołuje wiele przykładów i doświadczeń z życia maryjnych świętych. Uczy, jak wcielać w codzienność katolicką naukę o Maryii jako o Współodkupicielce i Pośredniczce wszystkich łask.
W książce "Królowa dusz walczących" ojciec Neubert tłumaczy, w jaki sposób Maryja wspiera dusze w ich walce wewnętrznej oraz w ich zmaganiach na zewnątrz. Autor przedstawia także rolę, którą Maryja odgrywa w misji Walczącego Chrystusa trwającego w swoim Mistycznycm Ciele Koścoła katolickiego.
Książka "Maryja w życiu kapłana" jest odpowiedzią na potrzeby i oczekiwania kapłanów. Piętrzące się trudności sygnalizują istnienie konieczności łaski życia w zjednoczeniu z Maryją dla skutecznego realizowania powołania kapłańskiego. Czyż nie jest to czas Maryi zarówno dla wiernych świeckich, jak i dla sób duchownych? Kapłani o tym wiedzą. Im głębiej wpływ Matki Bożej przeniknie ich dusze, tym pełniej posiądą cnoty kapłańskie i obfitość życia Bożego oraz tym owocniejszy będzie apostolat dla chwały Bożej. Czy moglibyśmy pragnąć więcej? Czy istniej coś bardziej pilnego? Niniejsza ksiiążka, jeżeli jej treść będzie rozważana, a jej rady praktykowane przez wielu kapłanów, przyniesie odrodzenie katolickiego kapłaństwa.
Bp Pierre Marie Theas
+++++++
Wydawnictwo Cor Eorum, Płock 2016-2017, s. 310 + 198 + 216
Przemówienia Ojca Maksymiliana Kolbego powstały w oparciu o oryginalne notatki współbraci św. Maksymiliana z Niepokalanowa, zebrane wkrótce po jego męczeńskiej śmierci w niemieckim obozie koncentracyjnym. Niniejsze wydanie nie zawiera wprowadzanych później zmian, skrótów (usuniętych fragmenów) oraz przypisów, zacierających wierny przekaz Świętego Szaleńca Niepokalanej.
Niechże okruchy “Słów Żywota”, w gorącym sercu wypieszczone, a kochającymi usty naszego Ojca przekazane – karmią i uskrzydlają nas na heroiczną służbę Niepokalanej pod zwycięskim sztandarem M.I.
[fr I.Koźbiał, Niepokalanów]
Przedmowa
Do jednych z najbardziej pięknych i pozostawiających na zawsze wiele głębokich i zarazem trwałych wrażeń, jakie przeżyliśmy w Niepokalanowie, były niewątpliwie przemówienia Ojca Maksymiliana Kolbego. Pamiętamy, jak przychodził on cicho i niepostrzeżenie na oznaczone miejsce, gdzie go już oczekiwaliśmy. Krótka, wspólna modlitwa ‐ i widzimy go siedzącego na tak dobrze nam znanej “ambonce” lub na sposób japoński ‐ na ziemi w cieniu drzew. Osłabione gruźlicą płuca czyniły jego głos lekko przyciszonym, lecz tak bardzo miłym i wprost zniewalającym do skupienia. Były to krótkie, proste zdania, ale jakże cenne i głęboko zapadające w serce! One to tak wyraziście ukazywały nam przecudny Ideał‐Niepokalaną.
Czuło się, że Ojciec Maksymilian wyjawia przed nami własne przeżycia i karmi nas nadmiarem swego ducha.
Niektórzy z niepokalanowian w trosce o zachowanie tych ziarn ewangelicznego posiewu, zapisywali je sobie bezpośrednio na konferencjach. Jedni stenografowali, drudzy notowali zwykłym pismem, a jeszcze inni, nie mogąc zdążyć, zapisywali tylko ważniejsze zdania.
Po zaaresztowaniu i męczeńskiej śmierci Ojca Maksymiliana przekonaliśmy się wielokrotnie, czym są dla nas streszczone przemówienia Ojca Maksymiliana. Dlatego też wkrótce powstał projekt zebrania możliwie wszystkich tych przemówień i wypowiedzi. W okresie niemieckiej niewoli z różnych przyczyn nie można było od razu sporządzić całkowitego zbioru. Dopiero w kilka lat po przeminięciu ciężkich i trudnych dni zdołano zakończyć prace nad pierwszym pełnym wydaniem archiwalnym pt. “Przemówienia Ojca Maksymiliana Marii Kolbego”.
Nieco później, przygotowywując drugie wydanie przemówień, zastanawialiśmy się, czy nie należałoby poprawić tekstu w tych miejscach, gdzie zauważa się brak ciągłości myśli, albo gdzie nie jest ona jasno wyrażona. Po zasięgnięciu opinii Ojców i Braci, postanowiono przemówienia Ojca Maksymiliana wydać bez jakichkolwiek uzupełnień. Jeżeli natomiast w treści znajdują się pewne nieścisłości, to pochodzą one wyłącznie od streszczających. Jedynie tam, gdzie zachodziła wyraźna potrzeba zastosowaliśmy obecną pisownię i bardziej poprawne przestankowanie. Opuszczone zostały również odsyłacze i wyjaśnienia o wartości archiwalnej. Niektóre przemówienia streszczało dwóch albo trzech Braci. W takich wypadkach jedno streszczenie zamieściliśmy w pierwszej części /zaopatrzone znakiem II/, a inne włączono do części trzeciej.
Przemówienia i wypowiedzi bez dat zostały umieszczone w części drugiej. Imiona i nazwiska streszczających podaliśmy w spisie treści po tytułach. Jeżeli natomiast przy danym tytule nie są wymienione, tzn. że nie zdołaliśmy stwierdzić, przez kogo to przemówienie było streszczone. Niepokalana, Matka Łaski Bożej niech sprawi, aby myśli te w sercach czytających zasiewały się i wzrastały, szerząc coraz bardziej Jej przemożne, królewskie i matczyne władanie.
br. M. Wędrowski
br. Innocenty M. Wójcik
Wydawnictwo Matris, Warszawa 2019, s. 422
Książka opracowana “na wzór Naśladowania Chrystusa” przez jezuitę, ks. Alexandre de Rouville, została wielokrotnie przetłumaczona na język polski. Niniejsze wydanie niemal w całości opiera się na tłumaczeniu generała Towarzystwa Jezusowego, o. Tadeusza Brzozowskiego, z 1868 roku.
Wybór dzieła przetłumaczonego przez jezuitę o. Brzozowskiego, podyktowany był faktem, że – mimo że nie jest to wydanie znacząco uwspółcześnione – wierniej oddaje oryginalne znaczenie jego treści i wymowę, a przez to jest zdolne poruszyć wolę czytelnika. Większość przekładów zawiera daleko idące zmiany i uproszczenia, kosztem wspomnianej wierności. Ponadto, treść niniejszego wydania jest znacznie bardziej zrozumiała nawet dla współczesnego czytelnika, dzięki klarownym wyjaśnieniom i trafnym sformułowaniom wykorzystanym przez o. Brzozowskiego.
W kilku miejscach mniej zrozumiałe zwroty zastąpione zostały odpowiednikami z wydania z r. 1857 (wyd. ks. Misjonarzy) oraz r. 1868 (tłum. ks. P. Matuszyńskiego – autora tłumaczenia Przedmowy do niniejszego wydania), i jedynie tam, gdzie było to konieczne dokonano uwspółcześnienia słów, z troską o zachowanie ich oryginalnego znaczenia.
Książka dostępna jest w wygodnym, nieco mniejszym formacie pozwalającym na częste sięganie do niej i korzystanie z niej jak z jednego z najlepszych modlitewników. Wyposażona jest także w zakładkę.
Wydawnictwo Matris, Warszawa 2020, s. 342
Jak wielkim skarbem jest religia katolicka św. Biskup Józef Sebastian Pelczar tłumaczył nam już w 1921 roku, a z jego objaśnieniami mogliśmy zaznajomić się w zbiorowym dziele pt. Obrona Religii Katolickiej. W tymże, w prosty, życiowy sposób, wykazuje święty Biskup Pelczar skąd i dlaczego jedyna Wiara była nam zesłana z Nieba, oraz z jak cennym darem przyszło nam się spotkać. Mimo to, nawet gdy kroczymy już w Domu Bożym, którym jest owa Wiara, jak wiele z nas zna wszystkie jego korytarze i ustępy? Tak też zadumał się św. Pelczar, a efektem była kolejna rozprawa, Religia Katolicka: Jej podstawy, jej źródła i jej prawdy wiary, której wierną reprodukcję trzymają Państwo właśnie w rękach. W niej zaś, ku podtytułowi: Dla ludzi wykształconych, zagłębia się on w tajniki i dogmaty religii katolickiej, które w toku teologicznej debaty – czy to publicznej, czy wewnętrznej – mogą wydać się niejasne lub wręcz niepoznawalne. Nie istnieje jednak pytanie, na które prawdziwa Wiara nie ma odpowiedzi; a św. Biskup Pelczar spisał dla Was wszystkie te, które jemu i jego braciom na drodze do Zbawienia udało się odnaleźć. Niech niniejsze dzieło, pożyczając słów autora, przyniesie i Wam jak najwięcej duchowego światła.
Wydawnictwo 3DOM, Częstochowa 2019, s. 460
Zwięzła i treściwa zarazem książeczka ks. Feliksa Cozela SJ (1847-1928) przybliża czytelnikowi w przystępny sposób podstawowe dowody na istnienie Boga, pierwszej przyczyny wszechświata i człowieka. Mimo upływu czasu, przykłady zaczerpnięte ze świata biologii i fizyki przez znanego polskiego jezuitę budzą podziw nad rozumnym urządzeniem najdrobniejszych aspektów życia na naszej planecie.
+++++
Ks.Feliks Cozel SI. Urodził się 17 listopada 1847. Około 1862 wstąpił do zakonu jezuitów, a około 1878 otrzymał sakrament święceń kapłańskich. Pracował na różnych stanowiskach, m.in. jako profesor teologii i filozofii młodzieży jezuickiej jak i u bazylianów, jako misjonarz, kaznodzieja oraz pisarz. Pod koniec XIX wieku był kapelanem w zakładzie leczniczym przy parafii św. Teresy w Rabce. Był inicjatorem założenia pisma „Kalendarz Serca Jezusowego” w 1904. Od 1905 do 1908 był redaktorem naczelnym miesięcznika „Głosy Katolickie”. W II Rzeczypospolitej pełnił funkcję rektora jezuitów w Tarnopolu. W ostatnich latach życia przebywał w kolegium jezuickim w Starej Wsi, gdzie był katechetą dla dzieci. Jego publikacja pt. Spowiedź. Jaką być powinna i jak się do niej gotować do 1928 została wydana w liczbie przeszło jednego miliona egzemplarzy i została przetłumaczona na pięć języków (ruski, litewski, francuski, niemiecki, rosyjski). Zmarł 18 stycznia 1928 w Kolegium oo. Jezuitów w Starej Wsi w wieku 81 lat, w 66 roku życia zakonnego i 50 roku kapłaństwa. Został pochowany w kaplicy grobowej jezuitów na cmentarzu w Starej Wsi.
Wydawnictwo DeReggio, Warszawa 2019, s. 96
Wszyscy, którzy interesują się „dialogiem międzyreligijnym” z islamem, powinni przeczytać książkę Święta wojna oraz wojna sprawiedliwa z perspektywy chrześcijaństwa i islamu prof. Roberto de Mattei. Zwolennikom jego prowadzenia przyniesie ona obfity materiał do przemyśleń i da asumpt do zweryfikowania swoich wyobrażeń o „religii pokoju”; przeciwnikom dostarczy solidnych argumentów do dyskusji.
Dla polskiego Czytelnika książka posiada dodatkową wartość, ponieważ tylko w Polsce Kościół katolicki obchodzi – począwszy od 2001 r. – „Dzień islamu”. Nie trzeba dodawać, że jest to kolejna furtka do osłabienia wiary wśród polskich katolików, ale przede wszystkim jest to jawna zniewaga Trójjedynego Boga, a także policzek wymierzony rzeszom katolików, prześladowanych i oddających życie za wyznawanie wiary w Trójcę Przenajświętszą. W bulli Debito apostolatus nostri, wydanej w 1784 r., papież Pius VI zawarł słowa, które są aktualne do dziś: „Czy można większą zniewagę wyrządzić Chrystusowi, jak stawiając świętą wiarę chrześcijańską na równi z przewrotnością żydowską, z bezeceństwem muzułmańskim, z zabobonem pogańskim i bezbożną próżnością naturalizmu? […] Przez sam fakt niesprzeciwiania się żadnemu błędowi człowiek staje się winien popierania błędów wszystkich”.
ze Wstępu do wydania polskiego
Wydawnictwo KEY4, Warszawa 2020, s. 184
45. Abp Fulton J. Sheen, Skarb w glinianym naczyniu. Autobiografia.
Arcybiskup Fulton J. Sheen to jeden z najbardziej znanych hierarchów XX wieku. Jego niezwykła charyzma każdego tygodnia gromadziła przed odbiornikami radiowymi i te lewizyjnymi trzydzieści milionów ludzi. Był pierwszym biskupem, który otrzymał nagrodę Emmy, autorem po nad sześćdziesięciu książek, cenionym kapłanem i wy bitnym intelektualistą. Mówiono o nim, że swoje liczne talenty w całości poświęcił głoszeniu Ewangelii, a świadectwem swojej wiary poruszył serca wielu ludzi, poczynając od prezydentów, a kończąc na zwyczajnych rodzinach.
Skarb w glinianym naczyniu to autobiograficzna opowieść, w której znajdziemy zabawne i poruszające anegdoty z długiego życia abp. Sheena: z dzieciństwa spędzone go na farmie, powołania do kapłaństwa oraz wieloletniej posługi duszpasterskiej. Wszystkie wspomnienia opatrzone są osobistymi refleksjami ukazującymi prawdę o byciu prawdziwym świadkiem Chrystusa. Nie jest to jednak tylko opowieść o życiowej drodze współczesnego apostoła, lecz także ważna interpretacja historii Kościoła katolickiego w XX wieku.
To jedna z najpiękniejszych książek, jakie przeczytałem w ostatnim czasie, a być może i w całym moim życiu. Pełna finezyjnych metafor, zaskakujących porównań i urzekającego poczucia humoru. Z każdej jej strony wylewa się obfitym strumieniem miłość Chrystusa. Napisał ją chrześcijanin, kapłan i biskup, który „ma ciało ulepione z plastycznej gliny”, dlatego, by nie stracić przechowywanego w nim skarbu, musi zostać „rozciągnięty na krzyżu ognia”. W pełni zgadzam się z abp. Sheenem, który twierdził, że „Pan nie wybiera najlepszych”, choć akurat w jego przypadku ten pogląd się nie sprawdził.
ks. prof. Robert Skrzypczak
Mówił o sobie, że jest portierem – że tylko otwiera drzwi, a Jezus wchodzi do wnętrza człowieka i wykonuje całą pracę. Arcybiskup Sheen otworzył tysiące ludzkich serc. W tej książce opowiada, jak to zrobił. Choć z ogromnym sukcesem posługiwał się radiem i telewizją, w gruncie rzeczy pozostał katolickim duchownym w starym, dobrym stylu. Znakomicie wykształcony, rozumiejący współczesność, tradycyjnie pobożny. I, co ważne, niewstydzący się tego, że chce nawrócić jak najwięcej ludzi na wiarę katolicką.
ks. Tomasz Jaklewicz
Niewielu potrafi przybliżyć postać Jezusa Chrystusa i nauczanie Kościoła tak licznym i w tak przekonujący sposób. Arcybiskup Sheen to ścisła czołówka ewangelizatorów i apologetów, dlatego lektura jego biografii powinna być obowiązkiem każdego, kto na poważnie bierze sprawę świadczenia o Chrystusie swoim życiem.
Mateusz Ochman, twórca internetowy
Powiedzieć ,,pasjonująca lektura’’ to powtórzyć tylko banalne określenie, które w zasadzie nic nie mówi (choć w tym wypadku jest prawdziwe!). Ta książka to antidotum na bylejakość. Program antywirusowy przeciw powierzchowności i zniechęceniu – najgorszemu, co może zaatakować duszę. Warto zainstalować.
Dariusz Kowalski, aktor
Osoby rozmiłowane w nauczaniu Fultona J. Sheena z radością wezmą do ręki autobiografię tego niezrównanego pedagoga wiary i mistrza słowa. Przekonają się, że przez całe swoje życie nie uronił on otrzymanego skarbu; świadomy kruchości swej ludzkiej natury, bezpiecznie doniósł go przed oblicze swego Pana i Zbawiciela.
dr hab. Izabella Parowicz, autorka strony abpsheen.pl
Autobiografia abp. Fultona Sheena jest cennym świadectwem przemian, jakie zaszły w katolicyzmie w XX w., a jednocześnie pozostaje opowieścią o osobistej relacji narratora z Bogiem. Lektura tej książki pomaga zrozumieć, w jaki sposób celebryta znany w kraju i za granicą (tłumacze nie jego książek na język polski postulował między innymi o. Joachim Badeni) może być zarazem człowiekiem pokornym, dyskretnym oraz całkowicie oddanym Bogu i Kościołowi.
Elżbieta Wiater, historyk
Wydawnictwo Esprit, Warszawa 2020, s. 496
Historia najsłynniejszych egzorcyzmów, jakie kiedykolwiek przeprowadzono!
W 1976 roku młoda Niemka Anneliese Michel została poddana serii egzorcyzmów. Problem wydawał się niezwykle poważny. Dziewczyna spożywała węgiel, wkładała głowę do muszli klozetowej, biegała nago po domu, opychała się pająkami i muchami, posługiwała dawnymi językami, a jej twarz potrafiła w sposób odrażający zmienić wygląd…
Obrzędy prowadziło dwóch kapłanów Kościoła Katolickiego, którzy uznali, że Anneliese została opętana przez sześć demonów. W trakcie egzorcyzmów dziewczyna zmarła. Wkrótce potem jej rodzice, a także obaj księża stanęli przed sądem i zostali skazani za zabójstwo w wyniku zaniedbania…
W oparciu o rozmowy z odpowiedzialnymi za egzorcyzmy księżmi, a także rodzicami dziewczyny i jej znajomymi, Felicitas Goodman napisała fascynującą książkę na temat tego, co naprawdę stało się Anneliese Michel. Zgłębiła przy tym pradawną tajemnicę opętania przez demony…
Sprawa Anneliese Michel do dziś budzi wiele wątpliwości, ale i napawa lękiem. Na jej podstawie powstał zarówno film dokumentalny pod tym samym tytułem, jak i film fabularny – Egzorcyzmy Emily Rose.
Wydawnictwo Replika, Warszawa 2020, s. 336
Co komunizm ma wspólnego z tradycją ezoteryczną, ze starożytnymi orfikami i gnozą? Sam Karol Marks miał osobiście niewiele wspólnego z orfizmem, ale korzenie idei, które gorliwie wyznawał, sięgają zamierzchłej starożytności. Kiedy z ideologii zdrapiemy pokost propagandy, ze zdziwieniem dokopiemy się do głęboko ezoterycznej natury komunizmu. Do prawdy tak zaskakującej, że zdumiałaby wielu zagorzałych komunistów, wierzących, że wyznają ideologię wolną od wszelkich konotacji religijnych, ideologię opartą na materialistycznych założeniach naukowych, a nie na przesądach.
Bo komunizm to w gruncie rzeczy zbiór kilku ezoterycznych dogmatów:
– materializm (monizm) i związane z tym zakwestionowanie widzialnej rzeczywistości
– przyjęcie dialektyki jako metody myślenia akceptującej absurd (sprzeczność) – odrzucenie własności prywatnej i wszelkiej hierarchii.
U podstaw tej teologii stoi zaś przekonanie, że człowiek jest bogiem, najwyższym stworzeniem we wszechświecie, które ma prawo stanowić o tym, co dobre i złe. W praktyce – to ostatnie przekonanie ograniczało się dziwnym trafem do wąskiej grupy nadludzi, którzy rościli sobie prawo do decydowania o życiu i śmierci podległych sobie mas. Głosili oni, a część wierzyła, że zbudują dla bliźnich/braci/towarzyszy idealny świat.
Szkoda, że ta wiara, jako głęboko utopijna, ładnie brzmiący “przesąd światło ćmiący” prowadzi ich zawsze do tragedii, a ich zamierzenia szlachetnych ideowców niezmiennie kończą się zbrodnią.
Wydawnictwo FRONDA, Warszawa 2020, s. 336
48. Marek A. Zamorski, Operacja Pandemia. Globalna psychoza i nowy totalitaryzm.
To nie jest kolejna książka o wirusie!
Używając prowokacyjnej formy i zadając niewygodne pytania autor zmusza czytelnika do zastanowienia się nad prawdziwą naturą demokratycznej władzy oraz rolą mediów i nauki w jej sprawowaniu. Ukazując radykalne zmiany w świecie, jakie wprowadza się przy okazji walki z wirusem, tłumaczy, jak uwolnić się od strachu, za pomocą którego władza próbuje rządzić ludźmi
Jak powiedział słynny detektyw Sherlock Holmes: „Gdy odrzucisz to, co niemożliwe, wszystko pozostałe, choćby najbardziej nieprawdopodobne, musi być prawdą”.
Prawda wyzwala – to nie tylko pusty slogan. Prawda rzeczywiście prowadzi do wolności. Dlatego istniejący system oparty jest na globalnym i wielowarstwowym kłamstwie. To najdoskonalszy sposób sprawowania władzy i egzekwowania posłuszeństwa, doskonalszy niż przemoc. Kiedy cię biją, wiesz o tym. Kiedy cię okłamują – zwykle nic nie podejrzewasz. Kiedy biją cię systematycznie, zaczynasz się buntować. Kiedy cię systematycznie okłamują, wierzysz coraz bardziej. Siłą mogą zniszczyć twoje ciało, ale nie muszą odebrać ci wolności, która jest w twojej świadomości. Za pomocą kłamstwa przejmują twoją świadomość, odbierają ci wolność, a potem przejmują ciało.
/Fragment książki/
Wydawnictwo Wektory, Wrocław 2020, s. 209
Alternatywne spojrzenie na ekonomię, czyli kurs na prawdziwie wolny rynek
Książka Johna C. Médaille'a Za wielcy, by upaść - to wyjątkowy i jakże udany powrót do ważnych i mądrych idei, do prawdziwie wolnego (choć nie dowolnego), rynku, ale przede wszystkim do kompletnie już zarzuconej na świecie ekonomii wartości i sprawiedliwości.
Autor zachwyca i fascynuje prostotą, a zarazem głębią przekazu, i przekonuje nas, że ekonomia musi być dyscypliną humanistyczną zawierającą w sobie pojęcie sprawiedliwości i dobra wspólnego. Ma całkowitą rację C. Médaille, gdy twierdzi, że 90 procent współczesnych ekonomistów na świecie nie zauważyło nadchodzącej katastrofy finansowej w 2008 roku, tymczasem obecnie również, wyśmiewa się tych, którzy ostrzegają przed nadchodzącym tsunami (...). Rozwinięte po latach idee G. K. Chestertona i H. Belloca, sprawiają w książce Médaille'a wrażenie zaskakująco świeżego spojrzenia na ekonomię. Szczególnie dziś stają się one niezwykle potrzebne i dają nową siłę.
John C. Médaille - zwolennik ekonomii opartej na wartościach wynikających z nauk Kościoła Katolickiego o sprawiedliwości społecznej, orędownik dystrybucjonizmu, przedsiębiorca, pośrednik obrotu nieruchomościami, wykładowca i pisarz. Przez trzydzieści lat zajmował wysokie kierownicze stanowiska w dużych korporacjach, był pomocniczym instruktorem teologii na universytecie w Dallas w Teksasie, przez pięć kadencji pełnił obowiązki radnego w mieście Irving, gdzie w 1991 został burmistrzem. Autor książek: The Vocation of Business: Social Justice in the Marketplace oraz Toward a Truly Free Market: A Distributist Perspective on the Role of Government, Taxes, Health Care, Deficits, and More.
Pismo Święte to księga olbrzymia i fascynująca, napisana tysiące lat temu w językach, które niewielu z nas potrafi dzisiaj odczytać. Nie odkrywa swojego znaczenia w sposób łatwy, dlatego, gdy czytamy Biblię, potrzebujemy przewodnika. Książka Ilustrowany świat Biblii. Przewodnik po Starym i Nowym Testamencie. Kompletne wprowadzenie do Pisma Świętego wychodzi tym potrzebom naprzeciw.
560 stron
Ponad 480 ilustracji
Ponad 40 kolorowych map
Ponad 40 tabel i tablic chronologicznych
Poznajemy historię Izraela od najdawniejszych czasów, kulturę ludów Bliskiego Wschodu, Cesarstwa Rzymskiego i narodów Basenu Morza Śródziemnego, leżącą u podstaw tworzenia się wspólnoty europejskiej. Drzewa genealogiczne, fotografie krajobrazów, dokumentów, skarbów kultury, rzeźb i obrazów znanych mistrzów, dokładne mapy z zaznaczonymi szlakami oraz obszerne cytaty z dokumentów i prac historyków, pisarzy i teologów – to wszystko pomaga odbyć niezwykłą podróż w czasie i przestrzeni, by rzeczywiście poznać i zrozumieć świat Biblii.
Autor, dr Scott Hahn od 1990 r. prowadzi Katedrę Teologii Biblijnej i Nowej Ewangelizacji na Franciszkańskim Uniwersytecie w Steubenville. Założyciel i prezes Centrum Teologii Biblijnej św. Pawła. Jest autorem wielu bestsellerowych książek, wydanych także w języku polskim. Przez 14 lat był prezbiteriańskim pastorem. Do Kościoła katolickiego przystąpił podczas Wigilii Paschalnej 1986.
Wydawnictwo Fronda, Warszawa 2020, s. 560
Dlaczego pewnego dnia tajne służby watykańskie zaczynają wnikliwie badać dossier Benedykta oraz średniowieczną legendę o Księżycowym Papieżu?, znaną tylko mnichom z pewnego francuskiego klasztoru? Kim jest stary włóczęga, który pod koniec XX wieku mówi o sobie po prostu: «Jestem Benedykt» i nosi w plecaku pierścień rybaka - symbol władzy papieskiej? Oszustem? Szaleńcem? Dlaczego Watykan posyła jego śladem swego najlepszego agenta? Co oznaczają tajemne symbole, zatopiona kaplica i klucz, który niczego nie otwiera, wstrząsające sceny z przeszłości i apokaliptyczne zwiastuny przyszłości? Kto jest pochowany w nowym grobie w krypcie św. Piotra, przy którym modlą się Jan Paweł II i «kardynał R.»...?
"Pasjonująca, znakomicie napisana powieść, w której sprawność w pisarskim rzemiośle idzie o lepsze z erudycją. Jean Raspail udowadnia, że prawdziwe dzieje Kościoła są bez porównania ciekawszym materiałem na nowoczesny thriller, niż wydumane i naciągane demaskacje, produkowane przez ludzi słabo w tych dziejach zorientowanych. To lepsze, niż Kod Leonarda da Vinci!"
Rafał Ziemkiewicz
„Znakomita książka... Oj, daje do myślenia – i o Kościele, i o historii, i o istotnych wartościach w życiu człowieka. Pojawianie się takich książek, to inne, wspaniałe oblicze współczesnej kultury zachodnio-europejskiej. U nas dziś podobnych dzieł nie ma.”
Bohdan Cywiński
"Pierścień rybaka" wygrywa z "Kodem Leonarda" w cuglach, bo ściśle trzyma się faktów historycznych (...) Autor, człowiek głęboko wierzący, nie chciał potraktować Kościoła i jego burzliwej historii instrumentalnie - chciał raczej, by każdy czytelnik, nawet niewierzący, zaczął snuć zainspirowane tą książką refleksje na temat katolicyzmu. To mu się udało.
Wojciech Orliński, "Gazeta Wyborcza"
„Opowieść o nieugiętej wierności z jej wzniosłością i pokusami… Dawno nie czytałem tekstu równocześnie tak zdyscyplinowanego i zadziornego w obrazowaniu trudnych dziejów Kościoła. Pasjonujące, gorące, pikantne.”
Paweł Milcarek, „Christianitas”
„Pierścień rybaka” to książka pasjonująca Autor niczego nie upiększa. Tacy ludzie naprawdę stali kiedyś na czele Kościoła. „Pierścień rybaka” jest zatem najlepszym dowodem na to, że historia Kościoła może być arcyciekawa.”
Marian Starosta, "Gość Niedzielny"
Wydawnictwo Dębogóra, Dębogóra 2020, s. 312
Po raz pierwszy w Polsce wszystkie opowiadania G. K. Chestertona o ojcu Brownie zebrane w jednym tomie!
Ojciec Brown to skromny, szczery i przesympatyczny ksiądz, który posiada niebywałą zdolność do rozwiązywania nawet najbardziej skomplikowanych zagadek kryminalnych. Tajemnica jego sukcesu leży w nieprzeciętnej inteligencji. Używając wyobraźni i sprytu, stawia się na miejscu przestępcy i próbuje odgadnąć jego kolejny ruch. Czasem wystarczy zaledwie jeden rzut jego uważnego oka na miejsce zbrodni, aby odtworzyć najbardziej nawet nieprawdopodobny scenariusz, aby odkryć motywy kierujące zbrodniarzem i jego tożsamość, aby odsłonić wszystkie tajemnice. W dodatku w swojej chrześcijańskiej wielkoduszności nie wątpi, że zawsze można uzyskać przebaczenie i odkupienie…
Niezwykle intrygujące opowiadania pełne charakterystycznego dla Chestertona angielskiego humoru, skomplikowanych spraw kryminalnych, niezwykłych zbiegów okoliczności i zaskakujących zwrotów akcji.
Na motywach opowiadań o księdzu Brownie powstał rewelacyjny serial telewizyjny „Ojciec Brown” z Markiem Williamsem w roli tytułowej.
Wydawnictwo Replika, Warszawa 2019, s. 992
0 komentarze:
Prześlij komentarz