PAIX LITURGIQUE List 78 - Tradycyjny katolicyzm angielski: wazny swiadek, ks. John Hunwicke

PAIX LITURGIQUE List nr 78

Ksiadz John Hunwicke byl pastorem anglikanskim, lecz „od zawsze” czujac sie katolikiem. Skorzystal z mozliwosci danej przez Ojca Swietego Benedykta XVI, by powrócic calkowicie do jednosci katolickiej, dolaczajac do Ordynariatu personalnego NMP w Walsingham. Katolik z przekonania, ksiadz Hunwicke, który dobrze poznal powody rozkladu kosciola anglikanskiego, widzi dzis niestety te same zaczyny zniszczenia wewnatrz katolicyzmu. Animator bloga Fr Hunwicke’s Mutual Enrichment – Liturgical Notes (http://liturgicalnotes.blogspot.com/), stal sie wsród katolików z krajów anglo-saksonskich, jednym z waznych swiadków zagrozen, które nalezy pilnie usunac.

Paix Liturgique – Czy móglby nam Ksiadz opowiedziec o swoim nawróceniu?

Ks. Hunwicke – Od dlugiego czasu istniala w anglikanizmie tradycja „katolicka”. Jako, ze nalezalem do tego ruchu od mojej mlodosci, przyjalem w sposób naturalny Wiare katolicka w jej calosci, wlacznie z dogmatem o nieomylnosci papieskiej, zdefiniowanego podczas I Soboru Watykanskiego. Wszyscy mielismy nadzieje dojsc pewnego dnia do pelnej jednosci z Kosciolem Katolickim. Dlatego tez, gdy Benedykt XVI swoja konstytucja Anglicanorum Cœtibus z 4 listopada 2009 roku utworzyl Ordynariat dla zjednoczenia wiernych anglikanskich chcacych powrócic na lono Kosciola, który dawal nam mozliwosc powrotu do pelnej jednosci katolickiej, zachowujac przy tym nasza wlasna tozsamosc wewnatrz Kosciola, przyjelismy Jego propozycje, gdyz bylo to dokladnie to, czego zawsze pragnelismy.

Pax Liturgique – Jak postrzega Ksiadz obecny kryzys wyznania anglikanskiego? Czego moglibysmy sie z niego nauczyc?

Ks. Hunwicke – Katolicy powinni sie nauczyc od anglikanów, ze jesli jakas wspólnota poddaje sie „duchowi czasu” bardziej niz swojej wierze i swym przekonaniom fundamentalnym, doprowadzi to do katastrofy i rozpadu. Kosciól Katolicki stawie obecnie czola tym samym atakom tego „ducha czasu”, co wczesniej anglikanizm, szczególnie jesli chodzi o moralnosc seksualna i sprawe plci. W ten sam sposób problemy podniesione przez Amoris Lætitia i inne przedsiewziecia „bergoglijskie” moglyby zmylic wielu duchownych i wiernych przez slowne pomyslowosci. To podporzadkowanie „duchowi czasu” moze sie równiez odnosic do problemów zwiazanych ze swieceniem kobiet do funkcji kaplanskich. Jakkolwiek, jesli chodzi o swiecenia kobiet, zawilosci slowne nie sa tak proste: albo swiecimy kobiety, albo tego nie robimy!

Paix Liturgique – Dzis bardzo czesto liturgia sprawowana w Kosciele Katolickim cierpi na brak charakteru sakralnego i znaczenia nadprzyrodzonego. Czy zwyczaj anglikanski, praktykowany przez ksiezy Ordynariatu personalnego NMP w Walsingham, zachowuje jeszcze ten charakter sakralny?

Ks. Hunwicke – Liturgia ordynariatu jest generalnie odprawiana w sposób duzo bardziej tradycyjny, niz „zwyczajny” Novus Ordo, jaki jest odprawiany w innych kosciolach w Anglii i w Europie. Nasz sposób odprawiania zawiera elementy formy nadzwyczajnej, do dowolnego uzytku, jak na przyklad: modlitwy u stopni oltarza, stare modlitwy Ofiarowania, czy Ostatnia Ewangelia. Oraz, w liturgii za zmarlych, uzywa sie starej formy Libera nos.

Paix Liturgique – Czy znal Ksiadz Msze tradycyjna przed dolaczeniem do Kosciola Katolickiego?

Ks. Hunwicke – Masz tradycyjna jest ta, której mnie nauczono w moim anglikanskim seminarium w latach 1960! Odprawialem ja w mojej ostatniej parafii anglikanskiej niemalze kazdego dnia. Oto do czego bylem przyzwyczajony od mojego dziecinstwa w kosciele Anglii, w latach 1950.

Paix Liturgique – Czy nadal ja Ksiadz odprawia?

Ks. Hunwicke – Obecnie odprawiam ja kazdego dnia rano.

Paix Liturgique – Czy mysli Ksiadz, ze liturgia powinna byc sprawa specjalistów?

Ks. Hunwicke – Mysle, ze liturgie nie powinny byc przede wszystkim komponowane przez grupy „specjalistów”. Nawet jesli liturgie nie sa i nigdy nie byly niezmienne, powinny one sie rozwijac tylko w sposób organiczny i stopniowy, jak sie to dzialo w spokoju przez wieki, lecz z cala pewnoscia nie w sposób sztuczny i narzucony.

Paix Liturgique – Wyraza zatem Ksiadz duzy dystans wobec Novus Ordo?

Ks. Hunwicke – Wlasciwie nawet sposób najbardziej „tradycyjny” odprawiania Novus Ordo zdaje mi sie zepsuty.

Paix Liturgique – Na wszystkich kontynentach obserwujemy wzrost liczby celebracji Mszy tradycyjnych oraz coraz wieksze zainteresowanie ta forma liturgii, zwlaszcza wsród mlodych. Co Ksiadz o tym mysli?

Ks. Hunwicke – Mlodzi czesto maja inne upodobania niz ich rodzice. Jednak niewatpliwie nalezy tu dostrzec jeszcze inna rzecz! Jesli chodzi o mlodych duchownych, maja oni wyrazny pociag do kaplanstwa prawdziwie swietego. I slusznie nie widza wcale potrzeby duchowienstwa, które pelni funkcje pracowników socjalnych. Chca byc prawdziwymi kaplanami Jezusa Chrystusa!

Paix Liturgique – Czy mysli Ksiadz, ze Msza tradycyjna moglaby pomóc w nowej ewangelizacji?

Ks. Hunwicke – Wraz z odejsciem osób starszych, zostanie juz tylko tradycyjny katolicyzm. Zreszta wlasnie tak dzieje sie w Anglii i we Francji. Najlepsza pomoca dla tradycyjnego katolicyzmu jest ta, która sw. Franciszek nazywal swoja Siostra Smiercia! Zatem mysle, ze nowa ewangelizacja bedzie zdecydowanie dzielem ruchu tradycyjnego.

Paix Liturgique – Czy istnieje jakas przyszlosc dla rytów lokalnych, jak na przyklad z Bragi, Lyonu, czy Mediolanu?

Ks. Hunwicke – Chcialbym myslec, ze tak, jednak ich powrót musialby sie dokonac w sposób naturalny. Tak wlasnie zasugerowano przywrócenie starego rytu sredniowiecznej Anglii, rytu Sarum. Zobaczymy, co to przyniesie. Jednak na razie najwazniejszym jest przywrócenie Mszy tradycyjnej w calym Kosciele.

Paix Liturgique – Dlaczego Ksiedza blog nazywa sie „wzajemne ubogacenie”? Jaki jest cel Ksiedza pracy w internecie?

Ks. Hunwicke – Mój blog zaczal istniec jako miejsce publikacji „Notatek liturgicznych”, w przeciwienstwie do bloga Father Z, który jest pewnego rodzaju serwisem liturgicznych dla wiernych. Jednakze, krok po kroku, stalo sie naturalnym wspierac i wyjasniac odnowe, która umozliwil papiez Benedykt XVI. Nastepnie, gdy kryzys obecnego pontyfikatu stal sie oczywisty, wydawalo sie naturalnym wyjasniac problemy w Kosciele i wspierac katolików, bezradnych i zrozpaczonych z powodu tego, co kardynal Brandmüller slusznie nazwal Apostazja, która sie ujawnia w obecnym pontyfikacie.

Paix Liturgique – Niektóre z Ksiedza tekstów wzbudzily kontrowersje. Nie mial Ksiadz problemów z tego powodu?

Ks. Hunwicke – Na szczescie mój Ordynariusz zawsze byl mi przychylny.

Paix Liturgique – W Kosciele Katolickim liczni duchowni glosza nauki niezgodne z nauczaniem Kosciola oraz neguja duza czesc tego, co nasi przodkowie uwazali za swiete. Jak swieccy moga zachowac i rozszerzac Wiare, nawet jesli zdaja isc wbrew ich pasterzom?

Ks. Hunwicke – Jestem zdumiony liczba mlodych par, które zakladaja piekne katolickie rodziny. I cieszy mnie widok swieckich, wyksztalconych tradycyjnych katolików, którzy powstaja by bronic Wiary. Podczas gdy biskupi obawiaja sie Bergoglio, a duchowni swoich biskupów, to swieckim przypada ksztalcic sie samemu w Wierze i organizowac celebracje liturgii tradycyjnej. Swieccy sa wolni od oniesmielenia, którego ofiara czesto sa duchowni! Osobliwie (z punktu widzenia bergoglistów), „ruchy tradycyjne” stanowia czesc obszarów Kosciola najmniej sklerotycznych. Tak naprawde klerykalizm, jako rzecz zla i gnebiaca, jest widoczny w strefach Kosciola zdominowanych przez bergoglijskie « apparatchiks »! Zatem swieccy musza wskazac droge, zwlaszcza gdy duchowienstwo za bardzo sie leka.

Paix Liturgique – Jakie byloby Ksiedza przeslanie dla czytelników Paix Liturgique?

Ks. Hunwicke – Zachecilbym ich do oporu bez leku wobec dziel Szatana. Niektóre z tych wplywów szatanskich znajduja sie w spoleczenstwie swieckim, które osiadlo w licznych regionach starej Europy, szczególnie jesli chodzi sprawy seksualne i seksistowskie. Jednak to wszystko równiez weszlo do Kosciola, jak to zrozumial Pawel VI, gdy mówil o „dymie Szatana, który wszedl przez jakas szczeline pomiedzy lud Bozy”. Nie uwazam, zeby Sobór Watykanski II formalnie nauczal bledu, jednak spoczywal on i opieral sie (jak to podkreslil kardynal Ratzinger) na optymizmie nadmiernym i niebezpiecznym. Myslano, ze swiat bylby otwarty na to, co Kosciól mial do zaproponowania, gdyby Kosciól znalazl nowe srodki wyrazania Wiary. Jednak, niestety, byl to blad; byla to niedokladna lektura „znaków czasu”. W rzeczywistosci swiat byl gotów do pozbycia sie elementów moralnosci odziedziczonej ze swojej chrzescijanskiej przeszlosci: czego symbolem bylo zazywanie „pigulki”. I swiat porzucal nie tylko etyke chrzescijanska: przygotowywal sie do przesladowania chrzescijan chcacych zachowac te etyke. Wizja swiata zlaicyzowanego, który powstal jako proklamacja wolnosci pozwalajacej ludziom wyzwolic sie spod nakazów chrzescijanskich, stala sie szybko wizja swiata przesladujacego kazdego, kto nie przystaje na swiecki punkt widzenia.