Ujrzawszy zatem całą waszą wspólnotę w osobach wyżej wymienionych oraz umiłowawszy ją w wierze, zaklinam, abyście starali się sprawować wszystko w świętej zgodzie pod przewodnictwem biskupa, który występuje w imieniu Boga, kapłanów, którzy stanowią jakby grono Apostołów, oraz tak bardzo mi drogich diakonów, sprawujących służbę Jezusowi Chrystusowi, który przed wiekami był u Ojca, a objawił się przy końcu czasów. Postępujcie wszyscy zgodnie z wolą Bożą, szanujcie się nawzajem, a w odnoszeniu wzajemnym nie kierujcie się ludzkimi pobudkami, ale trwajcie w jedności z biskupem, z tymi, którzy wam przewodzą, zapowiadając w ten sposób i ucząc o nieśmiertelności.
Podobnie więc jak Pan bez Ojca, z którym stanowi jedno, nie czynił niczego ani sam, ani przez Apostołów, tak i wy niczego nie czyńcie bez biskupów i prezbiterów. Nie starajcie się, aby uchodziło za dobre to, co czynicie osobno, ale wszystko czyńcie we wspólnocie: jedna modlitwa, jedno błaganie, jeden duch, jedna nadzieja w miłości i w szczerej radości, tak jak jeden jest Jezus Chrystus, który jest ponad wszystkim. Jednoczcie się wszyscy, jak w jednej świątyni Boga, jakby wokół tego samego ołtarza, tego samego Jezusa Chrystusa, który od jednego Ojca pochodzi, który był u Ojca i do Niego powrócił.
Z listu św. Ignacego Antiocheńskiego, biskupa i męczennika, do Magnezjan
0 komentarze:
Prześlij komentarz