sobota, 21 marca 2020

Watykan: Specjalny odpust dla zarażonych koronawirusem. Biskupi zdecydują o absolucji ogólnej




„Penitencjaria Apostolska na mocy uprawnień udzielonych jej przez Ojca Świętego postanowiła o udzieleniu odpustu wiernym dotkniętym chorobą CoVID-19, a także pracownikom służby zdrowia, członkom rodzin i wszystkim, którzy w jakikolwiek sposób, także w modlitwie o nich się troszczą”, czytamy w dekrecie opublikowanym w piątek w Watykanie.

Najwyższy trybunał kościelny w sprawach wewnętrznych postanowił, że odpust zupełny udzielany jest wiernym dotkniętym przez koronawirusa, poddanym reżimowi kwarantanny w szpitalach lub we własnych domach. Muszą oni wykluczyć wszelkie przywiązanie do jakiegokolwiek grzechu, łącząc się duchowo za pośrednictwem mediów z celebracją Mszy Świętej, odmawianiem Różańca Świętego, praktyką Drogi Krzyżowej lub innymi formami pobożności, albo przynajmniej odmówią Wyznanie Wiary, Ojcze nasz i pobożne wezwanie do Najświętszej Maryi Panny. Mają też ofiarowywać tę próbę duchową w duchu wiary i miłości względem braci, pragnąc wypełnić warunki zwyczajne (spowiedź sakramentalną, Komunię eucharystyczną i modlitwy zgodnie z intencjami Ojca Świętego), tak szybko, jak będzie to możliwe.

Zaznaczono, że pracownicy służby zdrowia, członkowie rodzin chorych i ci, którzy narażając się na zarażenie, pomagają pacjentom z koronawirusem otrzymają ten sam dar odpustu zupełnego na tych samych warunkach.

Penitencjaria Apostolska udziela także odpustu osobom nawiedzającym i adorującym Najświętszy Sakrament czy też czytającym Pismo Święte przez co najmniej pół godziny, odmawiającym Różaniec Święty, pobożnie odprawiającym Drogę Krzyżową, albo odmawiającym Koronkę do Bożego Miłosierdzia, aby błagać Boga Wszechmogącego o ustanie epidemii, ulgę dla cierpiących i wieczne zbawienie, dla tych, których Pan Bóg wezwał do siebie.

„Kościół modli się za tych, którzy nie mogą przyjąć sakramentu namaszczenia chorych i wiatyków, powierzając Bożemu miłosierdziu wszystkich i każdego z osobna na mocy komunii świętych i udziela wiernym odpustu zupełnego w chwili śmierci, pod warunkiem, że byli należycie dysponowani i zwykle za życia modlili się” – stwierdza Penitencjaria Apostolska.

Ponadto Penitencjaria Apostolska uważa, że szczególnie w miejscach najbardziej dotkniętych zarazą pandemiczną i dopóki zjawisko to nie zostanie opanowane, istnieje poważna konieczność, o której mowa w kan. 961, par. 2 KPK, a zatem biskupi diecezjalni mogą zezwolić na udzielenie absolucji wielu penitentom równocześnie, bez uprzedniej spowiedzi indywidualnej.

Przygotowany w tej sprawie dokument wymienia warunki, na jakich może być udzielana absolucja ogólna, zaznaczając, iż wierni, by ważnie skorzystali z sakramentalnej absolucji udzielonej wielu penitentom jednocześnie, muszą mieć nie tylko odpowiednią dyspozycję, lecz również postanowienie, że we właściwym czasie wyznają grzechy ciężkie, których teraz wyznać nie mogą. Mają jak najszybciej, przy nadarzającej się okazji odbyć spowiedź indywidualną.

Podkreślono, że w obecnej sytuacji spowiedź poza konfesjonałem powinna odbywać się w miejscu dobrze przewietrzonym, z zachowaniem odpowiedniego dystansu, przy użyciu masek ochronnych, zwracając absolutną uwagę na sakrament i konieczną dyskrecję.

Penitencjaria Apostolska zaznacza, że biskup diecezjalny podejmuje decyzję uwzględniając poziom pandemii oraz poszczególne przypadki poważnej konieczność, w której dopuszczalne jest udzielenie rozgrzeszenia zbiorowego: na przykład przy wejściu na oddziały szpitalne, gdzie znajdują się hospitalizowani wierni, zagrożeni śmiercią, stosując środki nagłaśniające, aby można było usłyszeć rozgrzeszenie.

Zachęcono też do rozważenia potrzeby i możliwości ustanowienia, w razie potrzeby i w porozumieniu z władzami sanitarnymi grup „nadzwyczajnych kapelanów szpitalnych”, na zasadzie dobrowolności i zgodnie z zasadami ochrony przed zarażeniem, aby zapewnić niezbędną pomoc duchową chorym i umierającym.

Przypomniano, że tam, gdzie poszczególni wierni mają przeszkody w otrzymaniu rozgrzeszenia sakramentalnego istnieje możliwość wzbudzenia żalu doskonałego, w powiązaniu ze stanowczym postanowieniem, aby jak najszybciej przystąpić do spowiedzi sakramentalnej. W takiej sytuacji wierni otrzymują przebaczenie grzechów, nawet śmiertelnych (por. KKK, 1452).

KAI

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz