To jest prawdziwy paradoks: ci, którzy zawsze żądają pluralizmu i tolerancji, nagle stają się uniformistycznymi i mówią, że z TĄ reformą, którą rozpoczął Sobór Watykański II i urzeczywistnioną po soborze, osiągnęliśmy KONKRETNY cel, i NIE MOŻE mieć miejsca żadna nowa reforma. Jest to nieco dziwny progresywistyczny archeologizm, który rzadko można zrozumieć.
“GESU’ CI PENSA COME ALL’AMORE DELLA SUA VITA. PER CRISTO IO SONO
INSOSTITUIBILE. MI AMA E TROVA IN ME UNA BELLEZZA CHE IO SPESSO NON VEDO”
-
Di solito il Papa fa notizia quando parla dei temi sociali, politici, etici
a cui i media sono sensibili. Probabilmente non farà notizia il suo
bellissim...
11 godzin temu
0 komentarze:
Prześlij komentarz